Który smartfon z Androidem robi najlepsze zdjęcia? Porównanie flagowców

1. Wstęp i specyfikacje aparatów

Test przeprowadziłem na prośbę kolegów z redakcji Komórkomanii. Na co dzień piszę dla Fotoblogii i sprawdzam sprzęt z znacznie większymi matrycami.

Skupiłem się na jakości obrazu w różnych warunkach oświetleniowych. Sprawdziłem też, jak smartfony radzą sobie w studio; sfotografowałem tablicę X-Rite, która pokazuje zaszumienie, a do porównania szczegółowości wykorzystałem banknot 100 zł. Pozostałe zdjęcia wykonałem w plenerze - badałem zachowanie optyki, pomiar światła oraz oddanie barw i rozpiętości tonalnej. Fotografie testowe robiłem w trybie automatycznym. 

Wynik porównania był dla mnie zaskakujący.

Samsung w Galaxy S4 umieścił sensor w rozmiarze 1/3.2 cala o rozdzielczości 13 megapikseli. Optyka ma jasność f/2.2.

LG Swift G cechuje się rozdzielczością 13 megapikseli na sensorze 1/3.2 cala i jasnością optyki f/2.4

W HTC One znajduje się najbardziej nietypowy aparat – ma matrycę o rozdzielczości 4 megapikseli w rozmiarze 1/3 cala i stabilizowany obiektyw f/2.0.

Sony Xperia Z została wyposażona w 13-megapikselową matrycę o wielkości 1/3 cala. Optyka ma jasność f/2.4.

2. Dlaczego więcej nie zawsze znaczy lepiej?

Z marketingowego punktu widzenia aparaty w Sony Xperia Z, LG Swift G i Samsungu Galaxy S4 są najlepsze, a ten w HTC najgorszy. Dlaczego? Dla producentów ważna jest liczba megapikseli - dumnie wypisują „13 Megapixel camera” na pudełkach swoich produktów. Zwykle jakość obrazu zależy jednak od stosunku wielkości matrycy do jej rozdzielczości: najlepszą jakość obrazu powinien zapewnić aparat o dużej matrycy z niewielką liczbą pikseli. Oczywiście nie jest to jedyny wyznacznik, bo znaczenie mają również optyka i procesor.

Wiązałem duże nadzieje z aparatem HTC One, tym bardziej że mówiło się kiedyś, że producent umieści w nim matrycę w technologii Foveon, która rejestruje całe widmo dla każdego piksela. Skończyło się jednak na plotkach, a "rewolucją" jest zwykłe zmniejszenie liczby pikseli.

3. Obsługa aparatów

Obsługa aparatu w każdym smartfonie jest bardzo podobna. W końcu wszystkie opierają się na tym samym systemie. Najmniej wygodny jest moim zdaniem interfejs Sony – mimo trybu 4:3 ikony zasłaniają część obrazu, co jest bardzo denerwujące. Na pochwałę zasługuje jednak najwygodniejsze menu ustawień.

Obsługa pozostałych aparatów jest prosta i intuicyjna.

Aplikacja aparatu w Sony po uruchomieniu bezpośrednio z blokady ekranu za każdym razem zawiesza się i wyłącza. Do tego kilka razy pojawił się komunikat, że zdjęcie nie może zostać zapisane. Po zrestartowaniu telefonu okazało się, że fotografie znajdują się w pamięci mimo wcześniejszego komunikatu. Sony ewidentnie ma jakiś problem z oprogramowaniem, mimo że przywróciłem go wcześniej do ustawień fabrycznych. Prawdopodobnie jest to jednak wina egzemplarza testowego.

Kolejną dziwną rzeczą jest obsługa czułości ISO w HTC. Wiele czasu zajęło mi rozgryzienie, o co w tym wszystkim chodzi. Do wyboru jest czułość „Auto” i od 100 do 1600 ISO. Jak się okazuje, nie jest to czułość sztywna, tylko maksymalna, z jaką będzie pracować aparat. Nie widzę w tym większego sensu, bo skoro producent pozwala na ingerencję w ten parametr, powinien być konsekwentny w działaniach. Kiedy pierwszy raz robiłem zdjęcia tablicy testowej, mimo że zmieniałem ustawienia, wszystkie zdjęcia zapisały się z ISO 125.

4. Jakość zdjęć. Szumy

Poziom szumów badałem za pomocą tablicy testowej X-rite o 24-pigmentowanych kolorach referencyjnych. Ostrość i pomiar światła mierzone są na jasnoszarym polu.

W przypadku HTC nie ma możliwości ręcznego sterowania czułością ISO, o czym wspomniałem wyżej, więc zdjęcia HTC robione były przy zmiennych warunkach oświetleniowych, tak aby uzyskać żądaną czułość ISO.

Do ISO 400 wszystkie telefony radzą sobie nieźle. Obraz z Samsunga ma najbardziej widoczny szum, ale jest najostrzejszy.  Jego projektanci zdecydowali się na wykorzystanie słabszego algorytmu odszumiającego.

Przy ISO 800 z zestawienia wypada LG, które nie pozwala ręcznie ustawić czułości wyższej niż ISO 400. W każdym aparacie szumy przy tej czułości są już mocno widoczne.

ISO 1600 można ustawić w Sony i HTC. W Xperii przy tak wysokiej czułości jakość jest bardzo słaba, a ilość szumów ogromna. W HTC, którym zrobiłem zdjęcie w niemal całkowitej ciemności, dodatkowo pojawiają się plamy barwne.

Za używalną wartość w każdym z testowanych telefonów uznaję ISO 400. Powyżej niej jakość zdjęć wyraźnie spada.

Sony Xperia Z osiąga najniższą wartość szumów, Samsung  Galaxy S4 plasuje się na drugim miejscu. Tuż za nim jest HTC One, ale dostaje minus za niemal całkowity brak kontroli nad sterowaniem czułością. Wadą LG Swift G jest z kolei możliwość ustawienia tylko trzech wartości ISO.

5. Jakość zdjęć - oddanie szczegółów

Badanie szczegółowości obrazu zawsze przeprowadzam z wykorzystaniem banknotu. Mnogość detali utrudniających jego podrobienie jest nie lada wyzwaniem dla układu optycznego i matrycy.

Podobnie jak w przypadku fotografowania tablicy X-rite czułość dla HTC musiała zostać ustawiona przez modyfikację światła, stąd różna jasność zdjęć.

ISO 100 wygląda bardzo dobrze w każdym aparacie. Przy ISO 200 obraz w Sony zaczyna przypominać akwarelę, a niektóre szczegóły stają się niewyraźne. Z tym samym zjawiskiem mamy do czynienia w LG przy ISO 400.

Szczegółowość przy ISO 800 jest akceptowalna we wszystkich aparatach (oprócz LG, w którym nie można ustawić tej wartości ręcznie), ale najwięcej detali zapisuje Samsung.

ISO 1600, które można ustawić w Xperii Z i HTC One, należy uznać tylko za ciekawostkę – linie na banknocie są zlane, a zdjęcia mało szczegółowe.

6. Jakość zdjęć. Zdjęcia wieczorne

Zdjęcia wieczorne pokazują, jak smartfon radzi sobie w gorszych warunkach oświetleniowych. Pozwalają też ocenić zaszumienie i oddanie szczegółów oraz dobór odpowiedniego balansu bieli i czułości ISO.

W nocnych zdjęciach o palmę pierwszeństwa walczą Sony i Samsung. Galaxy S4 bardzo dobrze radzi sobie zaraz po zmierzchu; kiedy pracuje na niższej czułości ISO, deklasuje rywali jakością i ostrością obrazu. Kiedy jednak zrobi się nieco ciemniej, Sony bardzo mądrze zarządza czułością ISO, maksymalnie ją obniżając, dzięki czemu otrzymuje się obraz dobrej jakości. LG wariuje, windując czułość do wartości ISO 1600, co degraduje szczegóły i ostrość obrazu. HTC, podobnie jak Sony, próbuje używać minimalnej czułości ISO, ale jakość obrazu jest bardzo niska – obraz jest pozbawiony kontrastu i ostrości.

HTC One wyposażono w stabilizację obrazu, która sprawdza się podczas robienia zdjęć z ręki – za to plus. Dziwi mnie jednak, że HTC wypada tak słabo w tym teście, bo w warunkach studyjnych prezentował się znacznie lepiej.

7. Jakość zdjęć. Zdjęcia dzienne

Sprawdziłem, jak zachowują się aparaty w codziennym fotografowaniu miejskiego krajobrazu. Celowo wybrałem dość kontrastowe sceny, w których matryce musiały wykazać się rozpiętością tonalną.

Każdy aparat dobrze radzi sobie z kontrastowymi scenami, choć HTC ma tendencję do niedoświetlania zdjęć o około 0.5 EV. LG mimo dobrego odwzorowania kolorów robi zdjęcia o zbyt niskim kontraście i mniej ostre w porównaniu z konkurentami. Samsung delikatnie wyprzedza Sony – zdjęcia z S4 są bardziej ostre.

8. Jakość zdjęć. Zdjęcia pod słońce

Zdjęcia pod słońce uwydatnią wszelkie wady obiektywu. Bliki (silne odbicia światła), utrata kontrastu, nasilone aberracje chromatyczne – z tym wszystkim możemy się spotkać, robiąc zdjęcia ze słońcem w kadrze.

Obiektyw HTC nie produkuje blików, ale powoduje utratę kontrastu, przez co budynek znajdujący się w kadrze jest bury. Obiektywy zainstalowane w Sony Xperia Z i LG Swift G mają tendencje do blikowania, przy czym bliki w LG są bardziej widoczne i drobniejsze. Zdjęcia ze Swifta G są jednak bardziej kontrastowe niż z Sony. Samsung dobrze pracuje pod słońce - łapie bliki, które jednak nie zmieniają koloru (w LG i Sony są różowe), a obiektyw nie traci kontrastu. Na szczęście na zdjęciach zrobionych testowanymi telefonami nie widać aberracji chromatycznych.

9. Jakość zdjęć. Zdjęcia portretowe

Prosty portret doskonale pokazuje, w jaki sposób aparat odwzorowuje barwy, a w szczególności tony skóry. To bardzo ważne, ponieważ smartfonami często fotografujemy ludzi.

Kolor skóry najwierniej odwzorowuje LG - zachowuje największą neutralność barw. Samsung oraz Sony ocieplają barwy, przez co skóra ma bardziej pomarańczowy odcień niż w rzeczywistości. W Sony jest to bardziej widoczne. HTC nie radzi sobie dobrze z kolorem skóry – jej odcień jest bury i ziemisty. Na wyświetlaczu Galaxy S4 barwy są zbyt nasycone i sądziłem, że oprogramowanie przesadnie podbija kolory. Po zgraniu zdjęć na komputer okazało się jednak, że kolory są neutralne.

Ostrość najlepiej wypada w Galaxy S4. Swift G i Xperia Z ustępują Samsungowi, ale ostrość jest w pełni akceptowalna. W przypadku HTC zdjęcia są ostre, ale mają poszarpane krawędzie.

10. Podsumowanie

Największym zaskoczeniem jest HTC. Po przejrzeniu folderów reklamowych i specyfikacji byłem pewny, że HTC ma najlepszy aparat. Tymczasem jest zupełnie inaczej. Mniejsze zagęszczenie pikseli nie przełożyło się na lepszą jakość obrazu. HTC ma problemy z odwzorowaniem koloru skóry, nie doświetla zdjęć, kolorystyka fotografii jest szarobura, a kontrast na zdjęciach robionych pod słońce niski. Kolejny minus HTC otrzymuje za nielogiczne sterowanie czułością ISO. A miało być tak pięknie…

Na drugim miejscu od końca plasuje się LG. Aparat w tym smartfonie zachowuje się dziwnie. Oprogramowanie mocno podbija czułość ISO w zdjęciach wieczornych, przez co jakość spada. Fotki zrobione LG są mniej ostre i mniej kontrastowe niż te z urządzeń konkurencyjnych firm. Jeszcze jeden minus za sterowanie czułością ISO – użytkownik może ustawić maksymalnie ISO 400, podczas gdy wieczorem automat najczęściej używał wartości ISO 1600. Plus należy się za odwzorowanie tonów skóry – Swift robi to najbardziej neutralnie.

Drugie miejsce należy do Sony. Podoba mi sposób, w jaki algorytm aparatu pracuje w nocy - maksymalnie obniża czułość, dzięki czemu zdjęcia są dobrej jakości. Fotografie charakteryzują się niskim poziomem szumów, ale brakuje im szczegółów, najprawdopodobniej przez silny algorytm odszumiający. Aparat ociepla kolory, ale to charakterystyczne dla sprzętu Sony. Xperia Z, z której korzystałem, otrzymuje duży minus za niedopracowane oprogramowanie, które wyłącza aplikację, wysyła dziwne komunikaty i zniechęca do fotografowania. Trzeba jednak wziąć poprawkę na to, że mogą to być problemy testowego egzemplarza.

Zwycięzcą testu zostaje Samsung. Galaxy S4 to bardzo przemyślany i dopracowany telefon. Aplikacja aparatu nie płatała żadnych figli – wszystko działało jak należy. Smartfon robi najlepsze jakościowo zdjęcia spośród wszystkich testowanych urządzeń - najostrzejsze o umiarkowanej ilości szumów. Czasami problem stanowi zbyt wysokie nasycenie kolorów na wyświetlaczu, które utrudnia ocenę kolorystyki, ale zdjęcia zgrane na komputer wyglądają naturalnie. Szkoda, że Samsung nie umożliwia ręcznego ustawienia ISO 1600, ale dla większości użytkowników będzie to szczegół. S4 wyprzedza konkurencję - zapewnia najlepszą jakość obrazu. 

Wszystkie zdjęcia w pełnej rozdzielczości znajdziecie na naszym profilu w serwisie Flickr. Każde z nich jest opisane i zawiera pełną informację EXIF.

*Autorem tekstu jest Jakub Kaźmierczyk, bloger Fotoblogia.pl i fotograf zajmujący się między innymi fotografią produktową, krajobrazową, wnętrz i portretową. *

Materiał powstał we współpracy z