Weekendowy Zestaw Gier i Aplikacji [11.02.2012]

Zręcznościówka w stylu Elastomanii.

Gracz wciela się w kaskadera, który musi pokonać karkołomną trasę z przeszkodami. Po drodze należy zbierać gwiazdki oraz robić triki dla zdobycia punktów. Za zakończone przejazdy otrzymuje się od jednej do trzech gwiazdek. Dzięki nim odblokowuje się nowe poziomy. Postać gracza zdobywa doświadczenie, dzięki któremu poprawia swoje statystyki. Łącznie do wyboru jest pięciu kaskaderów, z czego trzech trzeba odblokować. Gra współpracuje z Open Feint.

Do wyboru są dwa poziomy trudności, które oferują zupełnie inne plansze. Same trasy są bardzo różnorodne i wymagające, szczególnie jeśli chce się osiągnąć wysoki wynik. Scenerie różnią się od siebie wyglądem i przeszkodami.

Sterowanie oparto na przyciskach gazu, wyskoku i trybu paniki, który spowalnia czas i odejmuje punkty oraz przechyleniu w przód lub tył. Balansować postacią można poprzez czujnik położenia, suwakiem lub przyciskami.

Grafika jest trójwymiarowa i bardzo kolorowa. Nie przepadam za taką stylistyką, ale całość prezentuje się ładnie. Udźwiękowienie trzyma przyzwoity poziom, a muzyka w tle pasuje do klimatu rozgrywki. Warto wspomnieć o implementacji fizyki, która uprzyjemnia zabawę.

Flip Riders dobrze sprawdza się jako zabijacz czasu. Idealnie nadaje się na krótkie sesje, a dzięki wysokiemu poziomowi trudności nie nudzi się zbyt szybko.

[plus]dobry zabijacz czasu

[plus]przyzwoita oprawa audiowizualna

[plus]stosunkowo wysoki poziom trudności

Gra logiczno-zręcznościowa.

Zadanie polega na łączeniu okręgów (galaktyk) tego samego koloru za pomocą linii prostych. W trakcie tworzenia połączeń trzeba jednak uważać, aby na utworzone odcinki nie wleciały okręgi innego koloru. W takiej sytuacji spada energia gracza, a jej brak zakańcza grę.

Do wyboru są dwa tryby rozgrywki. Classic polega na zwykłym łączeniu galaktyk. Im więcej okręgów na raz, tym wyższa zdobycz punktowa. Po pozbyciu się wszystkich okręgów rozpoczyna się kolejny poziom. Im wyższy, tym szybciej schodzi energia w przypadku popełnienia błędu. Drugim trybem jest match mode, w którym należy łączyć określoną liczbę galaktyk. Punkty otrzymuje się za każde poprawnie wykonane łączenie. Gra współpracuje z Open Feint.

Grafika nie wyróżnia się niczym specjalnym, ale jest czytelna. Dźwięki są ograniczone do minimum, a w tle przygrywa spokojna melodia.

Lumo to prosta gra zręcznościowa wymagająca szybkiego podejmowania decyzji i planowania. Idealnie sprawdza się w trakcie krótkich sesji, a granie w nią daje sporo frajdy.

[plus]proste zasady

[plus]dobra na krótkie sesje

[plus]daje sporo frajdy

[minus]niespecjalna grafika

Gra zręcznościowa.

Gracze otrzymują po 3 kapsle, którymi strącają się na wzajem ze stołu. Wygrywa ten, kto zrobi to pierwszy. Plansze są usiane różnymi przeszkodami, w zależności od stylu poziomu. Warto wspomnieć, że blat może być brudny, co zmienia zachowanie kapsli. Punkty otrzymuje się za strącenie przeciwnika lub niektórych obiektów, a traci za samobójstwa.

Grać można przeciwko komputerowi albo znajomemu przez Wi-Fi lub na jednym urządzeniu. Niestety sztuczna inteligencja prezentuje żałośnie niski poziom. Brakuje też ustawień stopnia trudności. Gra znacznie bardziej nadaje się do multiplayera.

Grafika jest słaba. Razi statyczność obiektów, które pomimo zmiany położenia wyglądają identycznie. Udźwiękowienie jest nieciekawe, a jedyne co przykuwa uwagę, to przyjemna melodia w tle.

Kapsle nie przypadły mi do gustu. Są dosyć monotonne, a sama gra broni się tylko trybem wieloosobowym, który sprawdzi się w szkole. Tytuł ten nie nadaje się na dłuższe sesje. Warto też wspomnieć, iż jest to rodzima produkcja.

[plus]tryby wieloosobowe

[plus]proste zasady

[minus]grafika i udźwiękowienie

[minus]monotonna

[minus]niski poziom SI

Program diagnostyczny.

Wyświetla wybrane informacje o stanie systemu oraz dotyczące ich wykresy. Do wyboru są dane o pamięci RAM, procesorze, sile sygnału Wi-Fi i GSM, baterii, dacie, godzinie, szybkości transmisji danych, liczbie namierzonych satelitów GPS oraz najbardziej zasobożernym procesie w danej chwili. Większość z powyższych informacji można wyświetlić jako słupkowy wskaźnik lub wykres. W moim przypadku nie działał tylko wskaźnik GSM.

Same informacje pokazywane są w prostokątnej ramce przypominającej widżet, z tą różnicą, że jest on widoczny cały czas. Można go dowolnie przesuwać, wyłączać w przypadku pełnoekranowych aplikacji, zmieniać wielkość czcionki, przeźroczystość, kolor tła oraz liczbę kolumn i wierszy tekstu. Sprawdza się jako dodatkowe informacje obok daty na pasku powiadomień.

Wygląd okna jest prosty, a dla zwiększenia przejrzystości można zmieniać kolory poszczególnych informacji. Ustawienia są wygodne i czytelne.

Cool Tool to bardzo rozbudowane narzędzie mogące rozszerzać funkcjonalność paska powiadomień albo pomóc przy diagnozowaniu problemów z telefonem. Dodatkowo jest darmowe.

[plus]duża liczba danych

[plus]neutralny wygląd

[plus]proste przesuwanie

Narzędzie do czyszczenia pamięci. Wymaga roota.

Program pozwala na usuwanie danych odinstalowanych aplikacji, deinstalację programów, kasowanie zduplikowanych plików, ma prostą wyszukiwarkę oraz ubogi eksplorator plików.

Powyższe operacje są zautomatyzowane. Program sam wyszukuje zbędne dane i pyta o ich skasowanie. Robienie tego ręcznie jest bardzo czasochłonne i żmudne. Po miesiącu korzystania z aktualnego ROM-u i sporej rotacji aplikacji udało mi się zwolnić ponad 200 MB pamięci.

Interfejs podzielony jest na karty, a korzystanie z programu nie wymaga zaawansowanej wiedzy. Przy robieniu potencjalnie niebezpiecznych operacji pojawia się ostrzeżenie.

SD Maid to bardzo praktyczne i wygodne narzędzie, które powinno zainteresować osoby z niewielką ilością pamięci wewnętrznej lub lubiące mieć porządek w telefonie.

[plus]łatwy w obsłudze

[plus]szybkość działania

[plus]praktyczny

[plus]potrafi zaoszczędzić sporo miejsca

Wykrywa aplikacje wyświetlające reklamy w pasku powiadomień.

Niektóre programy wyświetlają kilka razy dziennie reklamy na pasku notyfikacji. Przy instalowaniu wielu pozycji trudno wykryć, która do tego doprowadza. I właśnie po to jest AirPush Detector.

Po uruchomieniu pokazuje listę aplikacji odpowiadających za te reklamy i... to wszystko. Program nie oferuje nic ponadto. Nie ma żadnych opcji czy dodatkowej funkcjonalności. Ważne jednak, że spełnia swoje zadanie wzorowo i potrafi zaoszczędzić użytkownikom frustracji.

[plus]spełnia swoje zadanie

Przeglądarka internetowa.

Program jest szybki i mało zasobożerny. Porównywałem do Opery Mobile, korzystając z szybkiego Wi-Fi. Robiłem to na Galaxy S, aby porównać szybkość (na Note różnica między nimi byłaby niezauważalna).

Obsługę programu oparto na gestach, które mnie irytowały, można je jednak wyłączyć. Sleipnir obsługuje flasha i radzi sobie z nim doskonale. Strony ładują się podobnie jak na Operze Mobile. Dobrze działa dostosowanie tekstu do szerokości ekranu, chociaż czasem nie reaguje na zmianę przybliżenia. Przewijanie stron jest szybkie, ale zaraz po wczytaniu witryny z dużą liczbą obrazków program potrafi znacząco zwolnić. Efekt ten przechodzi po jakimś czasie i zależy od ciężaru grafik.

Największą zaletą Sleipnira jest stabilność. Strony, które doprowadzały do zamknięcia Opery Mobile przez zapchanie pamięci, tutaj działały doskonale. Osiągnięto to kosztem wolniejszego działania. Strona startowa przypomina tę z Opery. Jest 9 okienek, do których można przypisać strony.

Dużą wadą programu jest brak menadżera stron narzucającego otwieraną wersję serwisów. Jest jedynie opcja narzucenia poszczególnym witrynom trybu mobile lub desktop. Zamykanie kart wymaga zsunięcia ich pod ekran, co często kończy się wciśnięciem przycisków funkcyjnych. Razi też niewielka liczba opcji dostosowania interfejsu.

Sleipnir Mobile pomimo swoich wad przypadł mi do gustu, głównie dzięki stabilności. Prędkością działania ustępuje trochę Operze Mobile i nie ma kilku jej udogodnień, ale i tak jest szybki i wygodny.

[plus]szybka

[plus]dosyć wygodna

[plus]mało zasobożerna

[plus]niezłe zawijanie tekstu i obsługa flasha

[minus]zwalnia przy ciężkich grafikach

[minus]niewiele opcji personalizacji interfejsu

Prosta aplikacja wykorzystująca magnetometr. Gdy w pobliżu telefonu znajdzie się metal lub coś, co tworzy silne pole elektromagnetyczne, wskaźnik na ekranie zapełni się, a urządzenie zacznie wibrować.

Działanie aplikacji zależy od podzespołów telefonu. Negatywny wpływ na dokładność ma też nadmierne nagrzanie się urządzenia. Zasięg aplikacji jest niewielki, ale sama w sobie działa dosyć dobrze. Trzeba jednak pamiętać, że wykrywa tylko niektóre metale. Podobno pozwala ustalić położenie kabli w ścianie, ale w moim przypadku się to nie udało, więc zakładam, że musi w nich przepływać prąd o natężeniu większym niż w ładowarce.

Interfejs jest ograniczony do minimum. Widoczny jest jedynie wskaźnik z wykresem i dostępnych jest kilka opcji oraz kalibracja czujnika.

Wykrywacz metali to bardziej ciekawostka niż naprawdę przydatne narzędzie. Jest jednak dosyć oryginalny i może się czasem przydać.

[plus]faktycznie działa

[plus]ciekawy gadżet

[minus]mały zasięg

[minus]nie wykrywa kabli z prądem o niewielkim natężeniu

Zbiór wzorów i definicji z fizyki, matematyki oraz chemii.

Każdy z przedmiotów to oddzielna aplikacja. Same informacje podzielone zostały na kategorie, między którymi można przełączać się w szybki sposób. Zagadnienia obejmują zakres programu szkoły średniej, więc przydadzą się głównie maturzystom i początkującym studentom.

W aplikacjach brakuje wyszukiwarki zagadnień, ale interfejs jest na tyle wygodny, że znalezienie pożądanych informacji nie jest kłopotliwe. Program nie ma żadnych ustawień i nie oferuje dodatkowych funkcji. Brakuje chociażby wbudowanego kalkulatora.

Tablice Maturalne mogą być bardzo wygodną ściągawką do szkoły, o ile nauczyciel zezwala na korzystanie z telefonu w czasie lekcji, a z tym jest różnie. Z racji zbliżających się matur może okazać się bardzo praktyczna, jeśli ktoś nie ma w domu aktualnych tablic w książkowej formie.

[plus]jedyna tego typu aplikacja w Markecie

[plus]wygodny interfejs

[minus]brak dodatkowych funkcji i wyszukiwarki