Samsung Galaxy S III, HTC One X czy LG Swift 4X HD - The winner is...

Galaxy S III, One X i Swift 4X HD to nowe flagowe okręty odpowiednio Samsunga, HTC i LG, najmocniejsze Androidy na naszym rynku. Pozornie te komórki wydają się bardzo podobne, a w rzeczywistości dzielą je spore różnice programowe i sprzętowe, które mogą przesądzić o wyborze. Właśnie ich dotyczy ten tekst.

Jakiś czas temu obiecałem, że po dłuższym użytkowaniu Galaxy S II i One X przygotuję porównanie tych modeli. Postanowiłem jednak wstrzymać się z tym do momentu, aż w moje ręce trafi czterordzeniowy LG. Warto było trochę poczekać, ponieważ Swift 4X HD to całkiem ciekawy sprzęt, który może być niezłą alternatywą dla S III i One X.

W porównaniu pominąłem dokładną specyfikację smartfonów, skupiłem się na kluczowych aspektach i różnicach, których nie widać na pierwszy rzut oka. Zainteresowanych odsyłam do mojego testu Galaxy S III, recenzji One X, którą przygotował Janek, i pełnych wrażeń Adama z użytkowania Swifta 4X HD, które pojawią się zapewne jeszcze dzisiaj.

Wykonanie

Niemal wszystkie tegoroczne high-endy zostały wykonane z tworzywa sztucznego. Producenci tłumaczą to potrzebami użytkowników, którzy (według badań) chcą mieć jak najlżejsze i jak najcieńsze urządzenia. Trudno mi się do tego odnieść, ale pewne jest jedno: flagowe okręty HTC, LG i Samsunga doskonale pokazują, jak firmy pochodzą do jakości wykonania swoich urządzeń.

[solr id="komorkomania-pl-116667" excerpt="0" image="0" words="20" _url="http://komorkomania.pl/6143,galaxy-s-iii-co-z-wersja-64-gb" _mphoto="sgs3numbers-116667-238x1-fe717d5.jpg"][/solr][block src="solr" position="inside"]2520[/block]

Zdecydowanie najlepiej wykonaną obudowę ma One X. Na wzór Lumii 800/900 czy N9 została ona zrobiona z poliwęglanowego unibody. Materiał jest odporny na zarysowania i otarcia. Mimo że smartfona nie wykonano z aluminium, prezentuje się on świetnie i potwierdza dbałość HTC o ten aspekt. Nieźle, chociaż nieco gorzej, zrobiono Swifta 4X HD. Całość nawiązuje do poprzednich modeli. Obudowa wykonana jest z twardego plastiku, a tylna klapka (jak w Prada 3.0 by LG) ma chropowatą fakturę.

Samsung nie popisał się moim zdaniem z Galaxy S III, a wykorzystanie nowego materiału Hyperglaze nie przełożyło się na lepszą jakość wykonania niż w przypadku Galaxy S II. Początkowo robił on dobre wrażenie, ale już po około 3 tygodniach użytkowania telefonu na obudowie pojawiły otarcia, rysy, a nawet mikropęknięcia. Jest to o tyle denerwujące, że na tapetę biorę telefony z najwyższej półki, których cena w momencie premiery mocno przekraczała 2000 zł. Poza tym Samsung był jedyną firmą, której przedstawiciele podczas prezentacji nowego urządzenia wspominali o lepszej jakości wykonania...

Ekran

HD Super AMOLED, Super LCD 2 i True IPS HD to najlepsze na rynku ekrany, jakie montowane są obecnie w telefonach komórkowych. Porównanie ich jakości wzbudza w sieci kontrowersje. Mimo że sam jestem wielkim fanem AMOLED-ów, muszę przyznać, że nadeszła przerwa w ich dominacji w segmencie smartfonów, a One X i Swift 4X HD pokazały, jak wiele mają do zaoferowania IPS-y.

Szczególnie imponująco prezentuje się wyświetlacz Super LCD 2 stworzony dla HTC przez Sony. Cechuje się on świetnymi kątami widoczności, wysokim poziomem jasności, ale jego największą zaletą są żywe, głębokie kolory, naturalne i nieprzesycone tak mocno jak w Super AMOLED-ach.

Duża w tym zasługa świetnie działającego programowego silnika, który dopasowuje nasycenie kolorów do wyświetlanych treści. W porównaniu z AMOLED-ami ekran ma mniejszą głębię czerni oraz nieco niższy kontrast. Obiektywnie (nawet mimo tego, że najbardziej podoba mi się ekran Galaxy S III) to właśnie One X ma najlepszy ekran na rynku.

Równie dobrze wypada True IPS HD, który w porównaniu z Super LCD 2 charakteryzuje się sporo wyższym poziomem jasności (według danych ze specyfikacji jest to ok. 550 nitów, ale w rzeczywistości wynik to aż 750 nitów!) i zapewnia lepszą widoczność w słońcu. Ten wyświetlacz ma jednak niższy kontrast oraz mniej nasycone kolory, ale samo odwzorowanie kolorów stoi na wysokim poziomie.

True IPS HD i Super LCD 2 gwarantują świetną ostrość obrazu, lepszą niż HD Super AMOLED z matrycą PenTile. Ekran Galaxy S III wykorzystuje macierz RGBG, którą tworzą dwa rodzaje pikseli: składają się one z dużego subpiksela niebieskiego i małego zielonego lub dużego czerwonego i małego zielonego. Aby wyświetlić kolor złożony z trzech barw podstawowych (biały), wyświetlacz ten musi zaangażować dwa piksele, a nie jeden, jak ten z matrycą RGB.

Zastosowanie PenTile Samsung tłumaczył dbałością o żywotność ekranów i mniejszym zużyciem energii, ale dla użytkowników nie powinno mieć to znaczenia. Ważne jest natomiast to, że matryca RGBG wpływa na zmniejszenie efektywnej rozdzielczości ekranu. Nie jest to może tak widoczne jak w pierwszym Galaxy S, ale po wpatrzeniu się w ekran (szczególnie podczas wyświetlania tekstu) nietrudno zauważyć pojedyncze plamki.

Oczywiście nie oznacza to, że HD Super AMOLED jest słabym wyświetlaczem. Wręcz przeciwnie – to jeden z najlepszych ekranów na rynku, a poziom kontrastu i głębia czerni są wręcz bezkonkurencyjne. Dodatkową zaletą jest powłoka antyrefleksyjna, dzięki której wyświetlane treści są dobrze widoczne nawet w ostrym słońcu. Plusem jest także dodanie możliwości zmiany stopnia nasycenia kolorów w ustawieniach - osoby nieprzepadające za jaskrawymi barwami mogą zmniejszyć ich nasycenie, wybierając opcję "naturalny". Jak jednak wspomniałem wcześniej, w ogólnym rozrachunku nowe IPS-y z One X i Swifta 4X HD wypadają lepiej niż OLED z SGS-a III.

Galaxy S III to również nieco bardziej wydajny układ Mali-400 MP4 OC, który w stosunku do wersji dostępnej w Galaxy S II i Galaxy Note został podkręcony do około 400 MHz. Wydajność GPU w Galaxy S III szacowana jest na ponad 12 GFLOPS, podczas gdy GeForce ULP z Tegry 3 osiąga 7,2 GFLOPS.

W większości benchmarków (np. CF-Benchmark, Smartbenchmark czy Quadrant) Galaxy S III jest wydajniejszy od konkurentów od 10% do nawet 30%. W benchmarkach graficznych, takich jak GL Benchmark, wyniki są podobne - różnica między Mali-400 MP4 a GeForce'em z Tegry 3 jest wyraźnie widoczna. Jak się to przekłada na praktykę?

Rzeczywista wydajność

Aby nie wprowadzić nikogo w błąd, od razu zaznaczę, że wszystkie trzy urządzenia działają szybko i stabilnie. Wydajne czterordzeniowe układy gwarantują komfortowe korzystanie z Androida na poziomie nieosiągalnym dla starszych dwurdzeniowców (może z wyjątkiem Galaxy Nexusa z Jelly Bean). Trzeba jednak pamiętać, że na pracę systemu Google'a wpływają nakładki producentów i to one głównie decydują o drobnych różnicach w szybkości działania smartfonów.

[solr id="komorkomania-pl-118301" excerpt="0" image="0" words="20" _url="http://komorkomania.pl/5910,htc-one-x-otrzymuje-aktualizacje-do-androida-4-0-4" _mphoto="htc-one-x-logo-108747-27-7014cb8.jpg"][/solr][block src="solr" position="inside"]2521[/block]

Jak nietrudno się domyślić, najbardziej obciążającym interfejsem jest Sense UI, nawet mimo tego, że nowa wersja nakładki została trochę odchudzona. W One X we znaki daje się również brak pełnej optymalizacji pod układ Tegra 3, co przejawia się lekkimi przycięciami podczas przechodzenia między pulpitami czy korzystania z przełącznika aplikacji HTC. Sytuację trochę ratuje ostatnia aktualizacja oprogramowania, ale drobne przycięcia wciąż występują. Znacznie lepiej działają TouchWiz Nature UX oraz Optimus UI 3.0, które oferują płynne animacje. Z drugiej strony nakładki Samsunga i LG nie są tak rozbudowane i nie integrują tak mocno w system jak Sense.

Różnice w wydajności są odczuwalne także podczas grania. W kilku tytułach (jak GTA III czy Max Payne) na urządzeniach z Tegrą pojawiały się delikatne lagi i spowolnienia, które nie występowały na Galaxy S III. Było to o tyle dziwne, że testowane gry miały być optymalizowane pod Tegrę.

Pomijając nieco mniejszą wydajność, One X i Swift 4X HD dzięki układowi Nvidii mają niewielką przewagę nad produktem Samsunga. Mianowicie - powstają dedykowane Tegrze 3 wersje najlepszych tytułów, które można znaleźć w Tegra Zone. Cechują się one zauważalnie lepszą grafiką (tekstury i modele) i są wzbogacone o dodatkowe efekty (np. blur w grach wyścigowych).

Wydzielanie ciepła

Innym problemem związanych z Tegrą 3, o którym sporo mogliście poczytać na Komórkomanii, jest nadmierne wydzielanie ciepła. Wynika ono z faktu, że układ Nvidii wykonany jest w procesie technologicznym 40 nm. Wykorzystanie wszystkich czterech rdzeni (tylko w aplikacjach wykorzystujących potencjał chipsetu – Tegra Zone) podczas grania, przeglądanie ciężkich stron WWW lub transmisja z wykorzystaniem sieci komórkowej (3G) powoduje, że platforma z One X czy Swifta 4X HD znacznie się nagrzewa. Dość dodać, że temperatury dochodziły nawet do około 80 stopni, przez co nie dało się wygodnie rozmawiać przez telefon. Problemów takich nie ma Galaxy S III, który co prawda potrafi się nagrzać, ale nigdy nie odbija się to niekorzystnie na komforcie korzystania ze smartfona.

Różnice w pracy smartfonów sięgają co prawda tylko kilku godzin, co może wydawać mało istotną różnicą. Biorąc jednak pod uwagę, że mówimy o urządzeniach, które średnio działają zaledwie przez trzyczwarte doby to całkiem sporo. Przy takim samym obciążeniu (gry, przeglądarka internetowa, odtwarzanie wideo w HD) czas pracy Galaxy S III i LG Swift 4X HD był podobny i – w moim teście wydajności baterii – wyniósł około 8 godz. One X w tych samych warunkach pracował tylko przez 5 godz. Wynik mówi sam za siebie...

Pod względem odtwarzania filmów, wszystkie modele radzą sobie ze zdecydowaną większością plików w standardzie, które można odtwarzać nawet w jakości FullHD. Korzystając z aplikacji z Google Play można dodatkowo wgrać kolejne kodeki, a jakość dźwięku w odtwarzanym materiale stoi na wysokim poziomie. Jedyną różnicą jest dodanie przez Samsunga Pop up Video, ale jest to raczej ciekawostka niż realnie przydatna w telefonie funkcja. Podobnie wygląda sytuacja z przeglądarkami zdjęć, które mimo, że mają różne interfejsy, oferują w zasadzie te same funkcje.

[solr id="komorkomania-pl-117120" excerpt="0" image="0" words="20" _url="http://komorkomania.pl/6044,samsung-usuwa-funkcje-z-galaxy-s-iii-efekt-wojny-patentowej" _mphoto="galaxy-s-iii-7-114443-26-3c4c93f.jpg"][/solr][block src="solr" position="inside"]2523[/block]

Pod względem dodatków multimedialnych inną przewagą Galaxy S III mogłaby być funkcja S Beam, która poprzez NFC pozwala przesyłać multimedia. Niestety, póki co użytkownicy mogą korzystać z niej tylko między dwoma Galaxy S III (i Galaxy Note II). Pozostając przy łączności każdy z modeli oferuje DLNA oraz MHL, a producenci do zestawów nie dodają przejściówek. LG minimalnie przegrywa brakiem obsługi standardu aptX w module Bluetooth, ale nie jest on szeroko wykorzystywany. Oceniając więc obsługę multimediów w zasadzie różnice widoczne są tylko w jakości oferowanego dźwięku.

Aparat

Zarówno Samsung, jak i LG idąc za przykładem serii One HTC zadbały o pokaźną liczbę dodatków usprawniających robienie zdjęć. Południowokoreańscy producenci nie mają co prawda opracowanej technologii jak ImageSense, ale w zasadzie Galaxy S III i Swift 4X HD oferują te same funkcje co One X. Dotyczy to możliwości robienia zdjęć seryjnych, obsługi trybu HDR, funkcji robienia fotek podczas nagrywania wideo, opcji panoramy czy detekcji twarzy i touch focusa. Już na tym poziomie pojawiają się drobne różnice między Galaxy S III, a One X. Co więcej, widać także pewne niedopracowania w oprogramowaniu aparatu Swifta. Okazuje się bowiem, że model w trybie zdjęć seryjnych może wykonać tylko 6 fotografii. Problemem nie jest nawet fakt, że SGSIII może wykonać ich 20, a One X aż 99, ale to, że robione są w rozdzielczości VGA (!). Dodatkowo, z niewiadomych powodów także tryb panoramy został ograniczony do rozdzielczości VGA, co wydaje się śmieszne - konkurenci wykorzystują w nim pełną rozdzielczość aparatów. Tych wad nie rekompensuje nawet ciekawa opcja Maszyny czasu, która zachowuje zdjęcie wykonane automatycznie zaraz przed naciśnięciem spustu migawki aparatu.

Samsung z kolei oferuje ciekawą funkcję rozpoznawania twarzy i automatycznego przypisywania kontaktów do osób na zdjęciach. Jak wspomniałem główną zaletą One X jest cała technologia ImageSense, ale producent zadbał również o zauważalnie większy pakiet dodatkowych filtrów, które można nakładać na zdjęcia.

Nie będę rozpisywał się o porównaniu zdjęć wykonanych smartfonami, ponieważ niedawno obszerny wpis na ten temat zamieścił Krzysiek z Fotoblogii. Z jego testu wynikło, że Galaxy S III przy dobrych warunkach oświetlenia robi lepsze zdjęcia niż HTC One X. Główne przewagi modelu Samsunga to lepsze odwzorowanie rzeczywistych kolorów oraz oddanie szczegółów. Moją jedyną uwagą do testu jest to, że w gorszych warunkach oświetlenia widać zalety jaśniejszej optyki produktu tajwańskiej firmy. Na zdjęciach nocnych dodatkowo pomaga inteligentna lampa błyskowa, która ma pięć poziomów mocy. Umożliwia to robienie fotek z większą liczbą szczegółów, które nie są przepalone (brak możliwości regulacji mocny lampy w Galaxy S III i Swift 4X HD).

[solr id="komorkomania-pl-117693" excerpt="0" image="0" words="20" _url="http://komorkomania.pl/5976,lg-swift-4x-hd-pierwsze-zaskakujace-wrazenia" _mphoto="p1070181-224x168-c6da01afbb8dce3.jpg"][/solr][block src="solr" position="inside"]2524[/block]

Zdecydowanie najgorzej wypada Swift 4X HD, który (testując na dwóch różnych wersjach softu) ma spore problemy z łapaniem ostrości. Co więcej, gdy Galaxy S III i One X ustawiają ostrość w sekundę po zmianie kadru, produkt LG często w ogóle tego nie robi - każdorazowo trzeba korzystać z opcji touchfocusa, aby zdjęcie nie wyszło rozmazane. Fotki wykonane Swiftem 4X HD nie ustępują tym z Galaxy S III i One X, ale problemy z oprogramowaniem aparatu za bardzo dają się we znaki, aby pozytywnie ocenić ten model. Pod względem jakości zdjęć Galaxy S III i One X wypadają zdecydowanie lepiej.

Co wybrać? Nakładkę...

Każdy z modeli ma swoje mocne i słabe strony, które najlepiej wychodzą w porównaniu. Galaxy S III jest najbardziej wydajny, oferuje bogate funkcje multimedialne i robi najlepsze zdjęcia, ale jakość jego wykonania i ekran mogą zniechęcić część użytkowników. One X to z kolei świetna jakość wykonania i doskonały ekran. Niestety, model HTC nie jest zbyt dobrze zoptymalizowany, a czas pracy na baterii jest bardzo krótki. Swift 4X HD poza niską ceną, może pochwalić się dobrym ekranem i dłuższym niż One X czasem pracy na baterii. Szkoda tylko, że LG nie dopracowało aparatu w modelu, bo znacznie odstaje on od konkurencji.

Skupiając się na wyborze jednego z nich rozważałbym wybór tego, którego interfejs najbardziej odpowiada potrzebom użytkownika. Modele z wyższej półki kupuje się w dużej mierze właśnie dla dodatków producentów, a większości z nich nie zastąpi żaden custom ROM. Tu z jednej strony LG oferuje bardzo lekką nakładkę z wieloma smaczkami pozwalającymi na rozbudowaną personalizację wyglądu, Samsung ma nowe TouchWiz Nature UX z funkcjami (m.in. gesty) ułatwiającymi proste czynności, a HTC ulepszoną i nieco lżejszą wersję rozwijanego od kilku ładnych lat Sense UI, które ma już grono swoich fanów.