Nokia N9, czyli smartfon skazany na śmierć już w chwili narodzin [Podróż w czasie]

Chodzą słuchy, że jedną z branych przez Huaweia pod uwagę alternatyw dla Androida jest system Aurora/Sailfish OS. Nie będzie więc lepszej okazji, by przypomnieć sobie smartfon Nokii, który w niedalekiej przyszłości może doczekać się wnuków w postaci nowych huaweiów.

W lutym 2010, podczas targów Mobile World Congress w Barcelonie, firmy Nokia oraz Intel zapowiedziały wspólny system operacyjny, nazwany MeeGo. Obaj giganci mieli interes w stworzeniu alternatywy dla dominujących platform, dlatego zdecydowali się na połączenie dwóch systemów rozwijanych dotychczas niezależnie: Maemo Nokii oraz Moblina Nokii.

MeeGo w założeniach miał być kompatybilny w wieloma typami urządzeń. Od smartfonów i tabletów, aż po notebooki.

Na debiut nowego systemu na gotowym urządzeniu trzeba było czekać niemal 1,5 roku. Nokia N9 została zaprezentowana 21 czerwca 2011 roku.

Pierwsze skrzypce grał oczywiście system MeeGo z innowacyjnym interfejsem Swipe UI. Jedyne zastosowane fizyczne przyciski to wyłącznik oraz klawisze regulacji głośności. Interfejs pozbawiony był także wirtualnych klawiszy nawigacyjnych, a wszystkie akcje (takie jak minimalizowanie czy zamykanie aplikacji) wykonywało się za pomocą gestów. W 2011 roku nie było to coś oczywistego.

Interfejs MeeGo podzielony był na trzy sekcje: szuflada aplikacji, ostatnio uruchomione apki oraz powiadomienia. Można się było między nimi przełączać przesuwając palec od krawędzi ekranu.

Oprogramowanie kusiło też rozbudowaną wielozadaniowością. Jedna z trzech części interfejsu dawała użytkownikowi pełną kontrolę nad tym, które aplikacje uruchomione są w tle.

Nokia N9 była smartfonem flagowym. Miała niewyśrubowaną, ale bardzo solidną specyfikację, która obejmowała:

• 3,9-calowy ekran AMOLED ClearBlack o rozdzielczości 480 x 854;
• układ TI OMAP3630 z zegarem 1 GHz i grafiką PowerVR SGX530;
• 1 GB pamięci RAM;
• 16 GB/64 GB wbudowanej pamięci wewnętrznej;
• aparat 8 Mpix z optyką Carl Zeiss Tessar, autofocusem i diodową doświetlającą oraz nagrywaniem wideo w jakości HD 720p;
• przedni aparat VGA do wideorozmów;
• NFC;
• baterię 1450 mAh.

Wszystkie podzespoły upakowano w stylowej obudowie wykonanej z jednego kawałka poliwęglanu. Na polski rynek Nokia N9 trafiła w październiku 2011 w cenie 2599 zł za wersję z 64 GB pamięci. Była to wówczas cena wysoka, nawet jak na smartfon z górnej półki. Kilka miesięcy wcześniej konkurencyjny Samsung Galaxy S II startował z poziomu 2299 zł.

W czasie między pierwszą prezentacją MeeGo a premierą Nokii N9, fiński producent nawiązał współpracę z Microsoftem, na mocy której na rynek miała trafić cała seria smartfonów z Windows Phone'em. Przedstawiciele Nokii nie ukrywali, że to na mobilnych okienkach zostanie skupiona cała ich uwaga, w efekcie czego model N9 od razu trafił na rynek z łatką pierwszego i zarazem ostatniego telefonu z MeeGo.

Co gorsza, Finowie postanowili w ogóle nie wprowadzać N9 na kluczowe i bogate rynki, takie jak Stany Zjednoczone, Japonia, Kanada czy Niemcy. Zresztą w czasie, w którym smartfon lądował na półkach sklepowych, światło dzienne ujrzała już bardzo podobna Lumia 800 z Windows Phone'em.

Mimo braku wielkich starań ze strony Nokii, N9 miał się sprzedawać zaskakująco dobrze. Finowie nigdy nie ujawnili oficjalnych danych, ale szacuje się, że smartfon mimo ograniczonej dostępności i skromnej kampanii marketingowej znalazł nawet 2 miliony nabywców. Miał znikać z półek sklepowych dużo szybciej niż 3 pierwsze Lumie razem wzięte.

Nokia N9 z systemem MeeGo zbierała bardzo dobre opinie. Recenzenci i użytkownicy chwalili przede wszystkim innowacyjne, intuicyjne i lekkie oprogramowania, będące bardzo dobrą alternatywą dla ociężałego wówczas Androida.

Wielu obserwatorów rynku jest zdania, że rezygnacja z MeeGo na rzecz Windows Phone'a to jedna z najgorszych decyzji w historii nie tylko Nokii, ale i całej branży telekomunikacyjnej. Gdyby fiński producent konsekwentnie rozwijał autorskie i ciepło przyjęte oprogramowanie, rozkład sił na mobilnym rynku mógłby dziś wyglądać zupełnie inaczej.

Warto jeszcze przypomnieć, że na zgliszczach MeeGo wyrósł system Sailfish, przemianowany w Rosji na Aurora OS, którego wykorzystaniem może być zainteresowany Huawei. Więcej szczegółów na temat systemu Sailfish/Aurora znajdziecie w osobnym artykule.