Sorry, ale streamingowi muzyki wytykacie wady, które nie istnieją

To będzie krótki i niezbyt odkrywczy wpis, ale przeglądając komentarze pod moim wczorajszym tekstem widzę, że konieczne jest małe sprostowanie.

Wczoraj pisałem o usłudze Apple Music wspominając przy okazji, że moim zdaniem "serwisy streamingowe to z punktu widzenia słuchacza najlepsza rzecz, jaka mogła przytrafić się muzyce". Pod tekstem najwięcej plusów zgarnęły jednak liczne komentarze osób, które streamingowi muzyki wytykały, że:

• blokuje dostęp do muzyki w samolotach, tunelach i metrze, więc lepiej trzymać mp3 na karcie pamięci;
• zabiera transfer;
• drenuje baterię;
• utrudnia słuchanie muzyki za granicą.

Problem (a właściwie brak problemu) polega na tym, że wszystkie znane mi serwisy streamingowe typu Spotify, Tidal czy Deezer pozwalają jednym kliknięciem zapisywać całe playlisty w pamięci urządzenia i odtwarzać je w trybie offline. Wszystkie przytoczone przez Was argumenty mijają się zatem z prawdą.

Ok, wiem, że sporo osób nawet w domach korzysta z internetu mobilnego i musi oszczędzać transfer, ale pobrać utwory można jak nie na domowym WiFi, to w dowolnej knajpie czy na dworcu z darmowym hotspotem. Nie widzę więc problemów z pożeraniem transferu danych i baterii, a już na pewno z niemożnością słuchania muzyki w samolocie czy za granicą.

Może jednak faktycznie przyczyną niechęci konsumentów do tego typu usług jest to, że ich działanie opisuje się jako "strumieniowanie", podczas gdy zdecydowana większość znanych mi osób wykorzystuje je do zwyczajnego pobierania muzyki. Przyznaję, że jest to określenie dość niefortunne, bo sam nie korzystałbym ze Spotify, gdybym był skazany na strumieniowanie i - co za tym idzie - ciągłe połączenie z siecią. Na szczęście jednak nie jestem.