Weekendowy Zestaw Gier i Aplikacji: piękny space shooter, wciągający hck'n'slash i bezkonkurencyjny Sidebar

Space Shooter (StarCannon).

Klasyczna, kosmiczna strzelanka z widokiem z góry, w której przemieszczać się można do przodu lub do tyłu na ograniczonym obszarze. Setki przeciwników, dużo manewrowania i ciągły ostrzał. Do tego brak monet, ulepszeń czy czegokolwiek z nowomodnych rozwiązań (poza możliwością zalogowania do serwisów społecznościowych). A na dodatek rozmaite misje (atak, obrona, eskorta), więc jest wszystko, co powinien mieć dobry shooter. Po skończeniu kampanii pozostaje survival i zabawa w poprawianie swoich wyników.

Rozgrywka jest bardzo dynamiczna. Do tego stopnia, że czasem można się pogubić. Strzał został zautomatyzowany, pozostało tylko manewrowanie okrętem (3 do wyboru) oraz używanie broni specjalnej. Nie brakuje oczywiście silnych bossów oraz wszędobylskich ulepszeń wypadających z przeciwników.

Grafika jest piękna, mimo że przez większość czasu nie ma możliwości jej podziwiania. Wybuchy i efekty prezentują się znakomicie. Niestety, okupione jest to sporymi wymaganiami sprzętowymi. Bez dwurdzeniowego procesora się nie pogra, a nawet na nim gra potrafi czasem znacząco zwolnić lub się przyciąć. Szkoda też, że ścieżka dźwiękowa szybko się nudzi i trochę drażni.

Syder Arcade HD to świetna gra w oldschoolowym klimacie. Jeśli lubiliście stać godzinami przy automatach lub starych konsolach, to ta gra jest właśnie dla Was. Dla mnie rewelacja.

[plus]grafika

[plus]olschoolowy klimat

[plus]czysta rozwałka

[plus]wymagające wyższe poziomy trudności

[minus]krótka kampania

[minus]wymaga Androida 4.0 lub nowszego

[minus]problemy z optymalizacją

Link do pobrania

Shooter (Gunman Clive).

Gracz przemieszcza się od lewej do prawej strony ekranu, powolnie przewijając mapę. Po drodze pojawiają się hordy zombie, których trzeba się pozbyć, a wszystko to ma na celu ratowanie kolejnych, grywalnych postaci. W trakcie zabawy towarzyszy nam bot, który w trybie wieloosobowym zastępowany jest przez żywego gracza. Łącznie bawić się można z trzema osobami jednocześnie.

Po przejściu kampanii pozostaje już samo multi i zawarty w nim tryb survival. Niestety, twórcy nie stworzyli jakiegoś systemu dobierania zawodników, dlatego gracz skazany jest na własnoręczne zapraszanie ewentualnych towarzyszy.

Sama rozgrywka polega na strzelaniu, zbieraniu broni oraz wspomagaczy i znowu strzelaniu. Im dalej, tym silniejsi i szybsi przeciwnicy. Pod koniec każdego poziomu trzeba zmierzyć się z bossem i tak w kółko. Nie byłoby to problemem, gdyby nie fakt, że przejście planszy zajmuje często 20 minut, co jak na prosty zabijacz czasu jest przesadą.

Grafika jest cukierkowa i buduje lekko prześmiewczy klimat. Co ciekawe, tła prezentują się lepiej od pierwszego planu, ale tak prostemu tytułowi można to wybaczyć.

Epic Evil Friends nie wyróżnia się niczym nadzwyczajnym. Jeśli ma się kilku znudzonych znajomych, to zabawa we czterech może być całkiem fajna. W innym wypadku szybko się nudzi i raczej nie polecam.

[plus]multiplayer

[plus]we czterech można się dobrze bawić

[minus]szybko się nudzi

[minus]za długie plansze

Hack'n'slash (Dungeon Hunter 2).

Jak łatwo się domyślić, jest to kolejny klon Diablo. Zadaniem gracza jest bieganie po lochach, zabijanie wszystkiego co się rusza i zdobywanie coraz lepszego ekwipunku. Fabuła ma marginalne znacznie. Wiadomo tylko, że królestwo głównej bohaterki, dowódczyni straży, zostało zaatakowane przez złe siły.

Rozgrywka byłaby miła, lekka i przyjemna, gdyby trochę dopracowano sterowanie. O ile poruszanie się (można wirtualną gałką lub określając miejsce docelowe na ekranie) jest całkiem wygodne, tak atakowanie i rzucanie zaklęć już mniej. Za czynności te odpowiadają niewielkie przyciski po prawej stronie wyświetlacza, w które trudno trafić. Poza tym postacie często gubią animację ataku, więc poza liczbą zadanych obrażeń niewiele widać. W zabawie przeszkadza też prymitywny i niewygodny w obsłudze ekwipunek oraz brak pasków życia atakowanych wrogów. To ostatnie drażni szczególnie w przypadku bossów. Mimo to, do wad idzie się przyzwyczaić i można czerpać z zabawy sporo frajdy.

Niestety, grając za darmo nie można korzystać z najlepszego ekwipunku. Do tego celu należy wykupić paczkę za kilka złotych, która to umożliwia. Ponadto za pieniądze nabyć można pakiety złota, ale nie jest to konieczne do komfortowej zabawy.

Grafika trochę przypomina mi oprawę starego Neverwinter Nights. Nie jest zła, ale do dzisiejszych standardów trochę jej brakuje. Twórcy mogliby urozmaicić tylko odgłosy, bo aktualnie często się one powtarzają. Pamiętać trzeba, że gra ma bardzo małe elementy interfejsu i na ekranach poniżej 4,5 zabawa może być kłopotliwa.

DeProfundis to całkiem udany tytuł, któremu zabrakło ostatecznego szlifu. Jego niedociągnięcia rekompensuje fakt, że nie ma zbyt silnej konkurencji w Google Play. Fanom gatunku powinien przypaść do gustu.

[plus]wciąga

[plus]dużo przedmiotów i zaklęć

[minus]interfejs

[minus]niedoróbki w rozgrywce

[minus]monotonne lokacje

Link do pobrania

Klient serwisu internetowego (Filmweb).

Niemal każdy kiedyś słyszał o otoMoto, czyli serwisie zajmującym się ogłoszeniami motoryzacyjnymi. W Google Play ostatnio pojawiła się dedykowana mu aplikacja, która zrobiła na mnie bardzo pozytywne wrażenie .

Użytkownik ma do dyspozycji domyślne kategorie ogłoszeń (najnowsze, najbliższe oraz promowane) oraz całkiem rozbudowane opcje wyszukiwania. Niczego nie można też zarzucić samej aplikacji. Bez wchodzenia w ofertę od razu widać podstawowe informacje o samochodzie oraz jego zdjęcie. Oczywiście po jej otworzeniu wyświetlają się wszystkie dostępne dane znane ze strony internetowej. Fajne jest wyświetlanie dokładnej odległości do sprzedającego dzięki usłudze lokalizacji.

Interfejs działa sprawnie, a ogłoszenia wczytują się ponadprzeciętnie szybko. Na programie nie robi wrażenia szybkie przewijanie listy czy zdjęć. Fajnie przedstawiono też wczytywanie grafik. Gdyby nie brak wręcz narzucających się gestów, byłoby idealnie.

Samochodów nie kupuje się co miesiąc, więc trzymanie otoMoto na telefonie nie jest koniecznością. Jeśli jednak ktoś poszukuje ciekawej oferty i chce robić to w sposób komfortowy na telefonie, to jest to najlepsze tego typu narzędzie na Androida.

[plus]szybkość działania

[plus]rozbudowane filtry wyszukiwania

[plus]wygodna nawigacja

[minus]brak obsługi gestów

Aplikacja użytkowa.

Jakiś czas temu w WZGiA pojawiła się aplikacja pt. Unity Launcher. Była ona inspirowana interfejsem Ubuntu OS i służyła do szybkiego uruchamiania programów umieszczonych na wysuwanym z boku ekranu pasku. Niestety, jej poważną wadą był problem z reakcją na polecenia obszaru działania aplikacji. Sidebar jest bardzo podobną propozycją, ale pozbawioną powyższego defektu.

Umożliwia on, w wersji płatnej, umieszczenie dowolnej liczby skrótów na pasku, którego zarówno wielkość jak i kolor można modyfikować. Poza samymi programami można korzystać z prostych opcji systemowych, takich jak latarka czy kontrola jasności podświetlenia (w moim przypadku nie do końca chciała działać). Panel wysuwa się gestem z wybranej części ekranu. Czułość może wymagać niewielkiej korekty, ale ostatecznie całość działa bez zarzutu. Nie ma też problemu z korzystaniem z bocznych przycisków klawiatury czy innych elementów w polu reakcji aplikacji.

Interfejs ograniczono do niewielkiego okienka z ustawieniami, do którego dostęp uzyskuje się przez pasek powiadomień.

Sidebar ze względu na swoją niezawodność i brak większych wad jest bezkonkurencyjny. Działa sprawnie i znacząco ułatwia pracę z wieloma aplikacjami jednocześnie.

[plus]niezawodność

[plus]szybkość działania

[plus]mała zasobożerność (około 10 MB RAM)

[plus]w wersji płatnej nieograniczona liczba skrótów

[minus]problemy z kontrolą jasności ekranu

Żywa tapeta (Planets Pack).

Pierwsza, praktyczna tego typu aplikacja z jaką się spotkałem. Najbliżej jej do będącego zawsze pod ręką programu diagnostycznego. Wyświetla ona stan wszystkich ważniejszych podzespołów urządzenia (w tym kompasu i żyroskopu) oraz podstawowe informacje o systemie i łączności. Znalazło się nawet miejsce na zegarek z sekundnikiem. Wady? Wbrew zapewnień dewelopera ciągnie sporo energii. W końcu, działające cały czas czujniki i odczytywanie logów musi obciążać baterię.

Ponadto aplikacja umożliwia bardzo niewielką personalizację, i to też tylko w wersji płatnej. Można zmienić jedynie kolor tła, jego jasność i pogrzebać przy sposobie wyświetlania godziny. Nie ma za to możliwości przestawiania elementów, dlatego trzeba dostosować do nich wszystkie widety i ikonki na pulpicie - inaczej niewiele będzie widać.

Program dobrze się prezentuje i przypomina trochę stare, elektroniczne zegarki. Powoduje on jednak lekki chaos na ekranie głównym.

Device Info Live Wallpaper to bardzo ciekawa propozycja. Najbardziej spodobał mi się szybki dostęp do stanu pamięć RAM oraz zużycia procesora. Jednocześnie brakuje mi opcji personalizacji, a niektórych funkcje przydałoby się móc wyłączyć w celu oszczędzania baterii.

[plus]sporo informacji na ekranie

[plus]darmowa

[plus]nie spowalnia telefonu

[minus]obciąża baterię

[minus]znikome możliwości personalizacji

Wersja darmowa lub płatna

Aplikacja użytkowa.

Kolejna w tym tygodniu propozycja odpowiadająca za sprawniejszą pracę z wieloma aplikacjami jednocześnie. Tym razem korzysta ona z dobrodziejstwa Android 4.1 i 4.2, czyli możliwości edytowania zawartości paska powiadomień. Program pozwala umieścić do 12 skrótów do programów (lub ich siatki) na belce, dzięki czemu zawsze ma się do nich dostęp. Żeby jednak ikonki nie zajmowały cały czas miejsca, można je chować i odkrywać poprzez "uszczypnięcie" powiadomienia (Android 4.1) lub zsunięcie paska dwoma palcami (Android 4.2).

Całość sprawuje się całkiem nieźle, a zaletą takiego rozwiązania jest zerowa zasobożerność, ponieważ w tle działa tylko powiadomienie. Ponadto interfejs dopasowano do stylu Holo i idealnie współgra z resztą systemu.

Quickly Notification Shortcuts to kolejny, po Notification Weather, przykład na to, jak przy odrobinie pomysłowości można wykorzystać możliwość edycji paska powiadomień. Według mnie jest to must have dla każdego użytkownika najświeższych wersji Androida.

[plus]oryginalny pomysł

[plus]zerowa zasobożerność

[minus]tylko dla posiadaczy Androida 4.1 lub nowszego

Klient serwisu internetowego (4Shared).

Nie jest to nowa aplikacja, ale twórcy cały czas ją rozwijają, a graczy World of Tanks cały czas przybywa. Z tego względu postanowiłem o niej napisać. Dzięki programowi użytkownik może sprawdzić swoje statystyki, zapoznać się z klanem, porównać własne osiągnięcia z innymi graczami oraz światowym rankingiem, obejrzeć medale czy poczytać najnowsze wiadomości.

Szkoda tylko, że w aplikacji brakuje języka polskiego. Jest to tym dziwniejsze, że twórcy raczej dbają o ten aspekt zarówno na stornie Internetowej jak i w grze. Przeszkadza to szczególnie w przypadku newsów i nazw medali. W oczy rzucił mi się też brak wbudowanego odtwarzacza opublikowanych filmików z Youtube'a, a do tego niektóre z nich są niedostosowane do oglądania na urządzeniach mobilnych. Ostatnią drobnostka jest brak listy znajomych, których w programie trzeba dodawać własnoręcznie.

Na plus zaliczyć muszę powiadomienia przy pojawieniu się nowych newsów czy widżet z wykresem stoczonych w ostatnim czasie bitew.

Interfejs jest przemyślany, a dostęp do pożądanych informacji jest łatwiejszy niż w grze. Statystyki są dobrze posegregowane i wygodnie się je przegląda.

World of Tanks Assistant nie jest narzędziem niezbędnym, ale dla fanów "Czołgów" może okazać się przydatny, szczególnie jeśli ktoś chce być na bieżąco z informacjami z gry.

[plus]przemyślany interfejs

[plus]wszystkie statystyki w jednym miejscu

[plus]widżet i powiadomienia o newsach

[minus]brak języka polskiego

[minus]niedopracowane otwieranie filmików z Youtube'a

Aplikacja informacyjna (Pierwsza pomoc).

Zapewne niejednokrotnie zastanawialiście się podczas czytania składu produktów spożywczych, co oznaczają skróty z "E" w nazwie, bądź czym są mądrze brzmiące związki chemiczne. Teraz nie trzeba będzie za każdym razem korzystać z Google, a w dbaniu o zdrowe odżywianie pomoże smartfon.

Program jest bazą składników, które znajdują się w produktach spożywczych. Poza samym rozwinięciem złowrogich skrótów są też skutki ich działania, zalecana dawka dziennego spożycia, sposób pozyskiwania oraz buźka symbolizująca szkodliwość. Jest też prosta wyszukiwarka i słowniczek pojęć. Twórcy w przyszłości planują dodać bazę produktów wraz z czytnikiem kodów kreskowych.

Interfejs wygląda przyjaźnie i jest bardzo prosty w obsłudze, dzięki czemu nawet osoby nieobyte ze smartfonami powinny sobie poradzić.

E-food raczej nie wpłynie na niczyje przyzwyczajenia żywieniowe, ale program zawiera dużo ciekawych informacji, z którymi warto się zapoznać. Ponadto jest on cały czas rozwijany, więc polecam się nim zainteresować.

[plus]prosty w obsłudze

[plus]zawiera dużo ciekawych informacji

[plus]cały czas rozwijany

[minus]brak

Link do pobrania