Hagenuk MT‑2000: wyprzedzająca swoje czasy komórka firmy, o której pewnie nigdy nie słyszałeś

Hagenuk to założone w 1899 roku niemieckie przedsiębiorstwo, które słynęło przede wszystkim z produkcji sprzętu telekomunikacyjnego oraz radiowego.

Cały zakres działalności firmy jest jednak znacznie szerszy, bo w swojej sięgającej XIX wieku historii zajmowała się ona także m.in. sprzętem dla płetwonurków. Z kolei w latach 1939-1945 jedna z należących do niej spółek trudniła się produkcją materiałów wybuchowych.

W pierwszej połowie lat 90 dla zarządu firmy stało się jasne, że telefonia komórkowa to przyszłość.

Wspomniana komórka trafiła do sklepów w roku 1994. Było to urządzenie jak na swoje czasy tak przełomowe, że gdyby nie późniejsze fatalne decyzje biznesowe, Hagenuk mógłby być dziś jednym z największych graczy na rynku.

Hagenuk MT-2000 to jeden z pierwszych telefonów na świecie, który miał preinstalowaną grę. Był nią kultowy Tetris.

Zdania na temat tego, czy Hagenuk zasłużył na palmę pierwszeństwa, są mocno podzielone. IBM Simon - pierwszy smartfon na świecie - także miał wbudowaną grę i choć również trafił do sprzedaży w roku 1994, jego prezentacja odbyła się wcześniej, bo już w listopadzie 1993.

Niestety nie zachowały się żadne informacje na temat rynkowej premiery MT-2000, by można było stwierdzić, czy Niemcy chociaż na sklepowych półkach byli pierwsi.

Tak czy inaczej, w najgorszym wypadku Hagenuk MT-2000 był drugą komórką z grą w historii. Warto w tym miejscu odnotować, że ówczesny lider - Nokia - po raz pierwszy zainstalował grę na telefonie w roku 1997, czyli 3 lata później. Mowa o Snake'u na Nokii 6610.

Pod jednym względem Hagenuk bezapelacyjnie zdeklasował konkurencję. MT-2000 to pierwsza na świecie komórka z wewnętrzną, niewystającą anteną.

Starsi z was mogą pamiętać, że wcześniej wspólnym mianownikiem wszystkich komórek były wystające, szpecące i ograniczające mobilność anteny. Niemcom jako pierwszym udało się stworzyć nieskazitelną bryłę. Warto w tym miejscu odnotować, że w roku 1996 firma uzyskała patent na to rozwiązanie.

Rywal z Finlandii swoją pierwszą komórkę z anteną wewnętrzną - Nokię 8810 - wypuścił z 4-letnim poślizgiem, w roku 1998.

W pierwszej połowie lat 90. praktycznie wszystkie komórki miały arsenał przycisków, z których każdy miał tylko jedną, ściśle określoną funkcję. Niemiecki producent w modelu MT-2000 umieścił pod wyświetlaczem dwa programowe klawisze, których funkcje uzależnione były od aktualnie wyświetlanego na ekranie elementu interfejsu.

Wiem, coś takiego wydaje się naturalne i oczywiste, ale wówczas wcale takie nie było. Hagenuk uważany jest za jedną z pierwszych firm stosujących to rozwiązanie.

Takie klawisze zastosował zresztą nawet wcześniej, bo już w modelu MT-900 z roku 1992. Dodam tylko, że ten pojawił się raptem 4 tygodnie po premierze Nokia 1011 - pierwszego mikrotelefonu Nokii z łącznością GSM.

Wspomniany model naprawdę wyprzedził swoją epokę. Każda z jego unikatowych cech po wielu latach stała się rynkowym standardem, więc taki produkt był skazany na sukces, prawda? Cóż... Nieprawda.

Niestety MT-2000 mimo licznych zalet wrył się w pamięci konsumentów głównie za sprawą wyjątkowo niewielkiej wytrzymałości na uszkodzenia mechaniczne, co źle wpłynęło na reputację marki. Ta także przez inne decyzje biznesowe popadła w ogromne kłopoty finansowe i w drugiej połowie lat 90. dwukrotnie składała wniosek o ogłoszenie upadłości.

Wybrane spółki wchodzące w skład korporacji zmieniły jednak właścicieli, dzięki czemu marka Hagenuk powoli dogorywała jeszcze przez kilkanaście lat. W okolicy 2010 roku wypuściła nawet do sprzedaży komórki dla seniorów, które możecie kojarzyć, bo pojawiły się także w Polsce, choć pod brandem naszego rodzimego myPhone'a.

Kierownictwo firmy wykazało się tak dobrym wyczuciem trendów, że prawdopodobnie niewiele brakowało, by Hagenuk stał się globalnie rozpoznawalnym gigantem. Jak jednak widać, wyprzedzający swoją epokę produkt nie zawsze jest gwarantem sukcesu.