Cellne recenzje: Dogz 2

Odkąd na rynku pojawiła się gra The Sims ludzi ogarnęła mania symulacji życia... nie tylko samych ludzi. Zwierzęce dodatki do tytułów EA zachęciły także inne firmy do stworzenia gier bazujących na zabawie z psami, kotami, czy gryzoniami. Jedną z takich gier jest seria Ubisoftu bijąca rekordy popularności na konsoli Nintendo DS.

Tę właśnie serię przejął komórkowy producent Gameloft i umożliwił użytkownikom zabawę ze zwierzakami również na telefonach komórkowych.

Odkąd na rynku pojawiła się gra The Sims ludzi ogarnęła mania symulacji życia... nie tylko samych ludzi. Zwierzęce dodatki do tytułów EA zachęciły także inne firmy do stworzenia gier bazujących na zabawie z psami, kotami, czy gryzoniami. Jedną z takich gier jest seria Ubisoftu bijąca rekordy popularności na konsoli Nintendo DS.

Tę właśnie serię przejął komórkowy producent Gameloft i umożliwił użytkownikom zabawę ze zwierzakami również na telefonach komórkowych.

Dogz 2 to kolejna odsłona zwierzęcej symulacji wypuszczona przez francuską firmę. Gra różni się nieco od swojej poprzedniczki, ale cel pozostał ten sam – adoptuj i baw się ze swoim psiakiem.

Zabawę rozpoczynamy jako niedoświadczony hodowca, który postanawia zaopiekować się szczeniakiem. Udajemy się w tym celu do schroniska i decydujemy na jednego z biegających po podwórku psiaków. Wybieramy rasę (Chow chow, Retriever lub Beagle), nadajemy mu imię i zabieramy ze sobą do domu. Każdy z 9 dostępnych szczeniaków ma swoją własną osobowość, którą można zmienić przez odpowiedni trening.

Jako bezrobotny początkujący hodowca mamy do dyspozycji pewną kwotę pieniędzy, którą wyłudziliśmy od rodziców. Możemy się więc wybrać ze szczeniakiem na zakupy, do parku, na plażę albo na zawody.

Stadion to odpowiednie miejsce do sprawdzenia umiejętności naszego zwierzaka. W czasie gry możemy nauczyć go sztuczek, zwiększać jego inteligencję przez szukanie fantów w piasku na plaży lub zwiększać zręczność podczas zabawy w parku.

Dogz 2 pod względem kamery jest połączeniem dwóch wersji części pierwszej. Podczas codziennych czynności operuje kamerą izometryczną. Tryb 3D wchodzi tylko wtedy, gdy chcemy pogłaskać naszego zwierzaka, nauczyć go sztuczek, czy umyć.

Oprawa graficzna gry jest całkiem przyjemna. Przeskoki między 2D, a 3D są płynne i urozmaicają rozgrywkę.

Gra jest wręcz dziecinnie prosta. Sztuczki i treningi, które mogłyby być jedynym wyzwaniem, wykonywane są mechanicznie po opanowaniu kombinacji klawiszy. Może jestem już po prostu za stara na takie gry...

Tytuł mogę zdecydowanie polecić, jako grę idealną dla waszych dzieciaków. Nie odstąpią jej nawet na kilka minut. Wy sami jeżeli będziecie mieli okazję do niej przysiąść stwierdzicie, że to uroczy tytuł, ale zdecydowanie zbyt infantylny.

Zalety:

• oprawa graficzna,

• wygodny interfejs,

• wiele sposobów rozgrywki na zawodach.

Wady:

• trochę naiwna,

• zbyt prosta rozgrywka.

Ocena: 6,5/10