Użyteczność vs moralność, czyli dlaczego nie kupię gadżetu, który ułatwiłby mi życie

Kapture to opaska, którą ciężko nazwać inteligentną, bowiem potrafi niewiele. Ktoś, kto ją wymyślił, z pewnością jednak inteligentny jest. Mówimy o noszonym na nadgarstku dyktafonie, który jest nieustannie aktywny. Tylko tyle, i aż tyle.

Choć mikrofon zbiera dźwięki cały czas, urządzenie "pamięta" jedynie ostatnie 60 sekund. Po dwukrotnym stuknięciu w opaskę minutowe nagranie wysyłane jest na smartfona. Tam można je przyciąć, opisać czy udostępnić.

Każdy smartfon czy nawet większość smartwatchy ma wbudowany dyktafon. Nie wiem jednak jak to wygląda u was, ale ja to, że coś było warte nagrania, często uświadamiam sobie dopiero wtedy, gdy jest już za późno. A to nie skupiłem się na ważnym komunikacie w radiu. A to ktoś w pośpiechu podyktował mi numer telefonu, którego nie zdążyłem zapisać. A to znajomy powiedział coś zabawnego.

Kapture rozwiązuje ten problem. Jeden gest i dźwiękowy powrót do przeszłości gotowy.

Użyteczność tej opaski jest zapewne nie do przecenienia, ale jednocześnie jest to urządzenie, hmm, moralnie wątpliwe.

Rozmawianie z kimś, kto ma na nadgarstku urządzenie pozwalające zarejestrować i odtworzyć każde wypowiedziane słowo musi być strasznie krępujące. Wolałbym więc oszczędzić tego znajomym i rodzinie, choć potrafię odtworzyć z pamięci setki sytuacji, w których Kapture uratowałby mi życie.

Etyka i przyzwoitość to zresztą najwidoczniej pojęcia obce twórcom tej opaski. Przy całej gamie sensownych zastosowań w materiale promocyjnym przytoczono bowiem - uwaga - możliwość zarejestrowania oświadczyn i pochwalenia się nagraniem koleżankom i mamie. No serio?

Jeśli wasze podejście jest inne, opaskę Kapture możecie zamówić za pośrednictwem strony producenta. Jej cena to 99 dolarów, czyli równowartość 380 zł. Tanio zatem nie jest, a z recenzji Fishera wynika, że jest to gadżet niedopracowany i tandetnie wykonany.