Lost Echo - tytuł który brzmi lepiej, niż sama gra

Greg jest wynalazcą, który stara się ukończyć swój autorski projekt drukarki 3D. Niedawno poznał Chloe, z którą jest na stopie przyjaźni/miłości. Kiedy idą na lody do parku, Chloe odchodzi na chwilę na bok, a smuga światła oślepia wszystkich. Chloe znika, a Greg postanawia ją znaleźć za wszelką cenę.

Cała akcja dzieje się w futurystycznym uniwersum. Greg pomaga przyjaciel Tom. Choć nie od początku można liczyć na jego wsparcie. Nie chcę jednak spoilerować. Mogę powiedzieć, że fabuła jest całkiem niezła. Gracz prowadząc dialogi może dokonywać wyborów, które wpływ na rozgrywkę. Dość niewielki, ale zawsze.

Pierwsza scena, zaraz po logo wydawcy – widzę napis „use headphones”. Zakładam więc w pośpiechu słuchawki z nadzieję na dubbing, wspaniałą muzykę i efekty dźwiękowe i równie szybko przekonuję się, że nadzieje jest matką głupich. Dubbing możemy sobie zrobić sami, bo dialogi pisane, muzyka jest lecz niezbyt klimatyczna, dźwięki – mało, zbyt mało żeby rekomendować graczom zakładanie słuchawek.

Główny bohater często ma możliwość dokonywania wyboru. Reszta opiera się na chodzeniu po lokacjach i szukaniu poszlak. Kiedy przyciśniemy do ekranu oba palce, ekran rozświetli się od kółeczek, które wskażą miejsca, w których możemy szukać. Często jest to przydatne, gdyż nie wszystko widać na pierwszy rzut oka. Wskazując miejsce palcem, nasz bohater do niego przechodzi.

Od czasu do czasu trzeba będzie rozwiązać jakąś zagadkę, która zostanie przedstawiona w postaci mini-gry. A to szachy, a to pukanie do drzwi, a to dekodowanie kropek na znaku w chińskiej dzielnicy. Niejednokrotnie trzeba będzie się wykazać zręcznością, bo zadania bywają ograniczone czasowo. Ich poziom trudności nie każdego zadowoli, jednak jest on dość zbalansowany.

Kamera podczas rozgrywki jest nieruchoma, zmienia się zazwyczaj, gdy bohater odchodzi gdzieś dalej i wygląda to dość nieźle. Między kluczowymi częściami rozgrywki wyświetlane są cut-scenki, stworzone na silniku gry, bez filmowych usprawnień. Grafika trzyma poziom. Nie jest wybitnie zrobiona, ale też nie razi. W ustawieniach możecie zmienić zużycie pamięci RAM i włączyć antyaliasing.

Kiedy nie będziecie wiedzieli, co macie zrobić, to z pewnością zaczniecie szukać w necie rozwiązań. W tym przypadku – nie trzeba tego robić. Po pierwsze, rozgrywka nie jest wcale taka trudna, czasem wystarczy chwilę pomyśleć żeby dojść do rozwiązania. Po drugie – jeśli zmysł Sherlocka zawiedzie, można przejść do menu i nacisnąć przycisk „Hint”, który wyświetli nam podpowiedź.

Jeśli ktoś z was pomyślał „Aha! Czyli to tutaj ludzie topią wszystkie swoje pieniądze! Wskazówki pewnie kosztują krocie a ludzie i tak je kupują!” to muszę go zaskoczyć. W grze nie ma mikropłatności i to duży plus. Cena gry to ok. 15 zł, i choć to indywidualna sprawa, to jak dla mnie jest dość adekwatna do ilości rozrywki, jaką tytuł potrafi dostarczyć.

Gra oferuje 6-7 godzin zabawy, przy założeniu, że będziecie czytać dialogi, a nie bezmyślnie je przewijać. Kwestie czasem bywają zabawne, ale często wieje od nich suchością. Brakuje głównie dobrego audio, które jest na początku i na końcu rozgrywki a w środku prawie wcale. Fabuła – niezła. Pewnie jedna z ciekawszych, z jakimi się spotkałem. Nieobecność naszego ojczystego języka w ustawieniach dialogów, to już raczej norma.

Lost Echo to całkiem niezła przygodowa łamigłówka, przedstawiająca ciekawą i zajmującą historię. Zawodzą niestety muzyka i dźwięki, a są one ważne w produkcjach tego typu.

• Link do pobrania (Google Play)

• Link do pobrania (App Store)

• Link do pobrania (Windows Phone)