Magia oprogramowania. Sprawdziłem, jak dobre zdjęcia mógłby robić 11‑letni smartfon

Aparat w starym smartfonie i nowe algorytmy poprawiające jakość zdjęć. Co wyjdzie z takiego połączenia?

W 2020 roku porównywałem aparaty smartfonów Galaxy S oraz Galaxy S20 Ultra. To flagowe smartfony Samsunga, które dzieli dokładnie 10 lat technologicznego postępu.

Różnice w jakości zdjęć - jak nietrudno się domyślić - okazały się drastyczne. I to nie tylko po zmroku, bo stare smartfony nie radziły sobie nawet z efektywnym wykorzystaniem światła słonecznego.

Czy jednak różnice te wynikają wyłącznie ze sprzętu? Bynajmniej. Galaxy S20 ma większą matrycę o wyższej rozdzielczości i jaśniejszą optykę, ale pierwsze skrzypce gra oprogramowanie.

Żyjemy w erze fotografii obliczeniowej. W chwili naciśnięcia spustu migawki, nowe smartfony wykonują w tle serię fotografii z różnymi parametrami, które są następnie łączone, by uzyskać ładniejszy, bardziej szczegółowy obraz. Coraz częściej oprogramowanie wspomagane jest przez sztuczną inteligencję. Wytrenowane na tysiącach zdjęć algorytmy obrabiają fotkę w taki sposób, by osiągnąć narzucony przez producenta efekt.

W roku 2010 zrobione smartfonem zdjęcie było jedynie interpretacją światła, które dotarło do mikroskopijnej matrycy. AI na rynku konsumenckim było jeszcze nieobecne, a i nawet ówczesnym flagowcom zwyczajnie brakowałoby mocy obliczeniowej na bardziej zaawansowaną obróbkę. Dodajmy, że gdy Galaxy S trafił na rynek, Instagram se swoimi filtrami jeszcze nie istniał, a wbudowany edytor zdjęć pozwalał jedynie na ich kadrowanie.

Czy nie zastanawialiście się jednak, jak 11 lat temu wyglądałby rynek fotografii mobilnej, gdyby prace nad fotografią obliczeniową przebiegły szybciej i gdybyśmy już wtedy mogli korzystać z dzisiejszych algorytmów? Nie zastanawialiście? Cóż - ja się zastanawiałem, więc i tak to sprawdziłem.

Na tapet wziąłem fotkę zrobioną o zachodzie słońca. Dla smartfonów z aparatami bez HDR-u tego typu scenerie były zabójcze, więc nic dziwnego, że fotka odbiega od dzisiejszych standardów.

Początkowo myślałem, że robotę załatwi podbicie cieni, ale nie - rozpiętość tonalna okazała się tak niska, że zwykły edytor zdjęć był w stanie wydobyć niewiele więcej niż tonę szumu. Trzeba było sięgnąć po cięższy kaliber.

Sięgnąłem po aplikację o nazwie Luminar, czyli edytor zdjęć bazujący na uczeniu maszynowym. Program jest nafaszerowany filtrami AI, których zasada działania przypomina to, co dzisiejsze smartfony robią same z siebie.

Zacząłem od nałożenia filtru o nazwie AI Image Enhancer, który jest inteligentnym HDR-em. Ten wydobył szczegóły z cieni, delikatnie zniwelował przepalenia oraz podsycił kolory.

Później przeszedłem do eksperymentowania z filtrami odpowiedzialnymi za poprawę wyglądu nieba, podbijania struktury i usuwania szumów. Manipulowałem suwakami do momentu, gdy finalny najbardziej przypominał zdjęcie z Galaxy S20 Ultra.

Na sam koniec zgrałem obrobione zdjęcie na flagowca Samsunga i użyłem wbudowanego narzędzia do przetwarzania obrazu. Efekt ten pozwolił na ostateczne doszlifowanie fotki.

Finalnie zdjęcie wygląda tak:

A tu porównanie zdjęć z Galaxy S i Galaxy S20 Ultra przed i po obróbce:

Najwięcej problemów podczas obróbki sprawiło niebo. Przez brak HDR-u i bardzo niską rozpiętość tonalną, jasne partie zdjęcia są po prostu przepalone i pozbawione jakichkolwiek szczegółów, na których można by pracować.

Same algorytmy AI wystarczają, by zauważalnie skrócić dystans między zdjęciami zrobionymi smartfonami, które dzieli 10 lat technologicznego postępu.

Tylko no właśnie - skrócić, ale nie usunąć całkowicie. "Z pustego i Salomon nie naleje", więc dobrej jakości podzespoły także są ważne. Przynajmniej na razie, strach myśleć, jak będą działać mobilne aparaty za kolejną dekadę.

Zobacz także: