Weekendowy Zestaw Gier i Aplikacji [9.06.2012]

Swoje propozycje proszę wysyłać na tomasz.slowik@komorkomania.pl.

Demolition Inc. HD - 7,99 zł

Gra logiczno-zręcznościowa.

Gracz wciela się w międzygwiezdnego wyburzacza, który przystosowuje planety do potrzeb swoich zleceniodawców. Tym razem wygrał przetarg na zrobienie z Ziemi kurortu. W tym celu musi niszczyć wszelkie ludzkie zabudowania i siać w ich miejscu drzewa.

Gracz, aby wypełnić zadanie, sieje zamęt na ulicach, doprowadzając do wypadków, dzięki którym niszczone są budynki. Z czasem, poza plamami oleju oraz kleju, korzysta z wybuchowych krów, trzęsień ziemi i innych destrukcyjnych narzędzi. Im szybciej i bardziej efektownie grający pozbędzie się zabudowań na danej planszy, tym wyższy wynik zdobędzie (gra współpracuje z Open Feint). Poza tym otrzymywaną w trakcie gotówkę można wykorzystać do użycia skuteczniejszych metod wyburzania.

Tytuł oferuje 36 plansz w sześciu różnych miastach. Różnią się one od siebie poziomem trudności.

Grafika zrobiła na mnie przeciętne wrażenie. Po tytule, który swego czasu dostępny był jedynie na Tegrę 2, spodziewałem się trochę więcej, a porównując wersję HD z THD, większych różnic nie zauważyłem. Budynki ładnie się rozpadają, ale jest to tylko animacja, która nie wpływa na inne elementy planszy. Do tego brakuje efektów cząsteczkowych.

Demolition Inc. to gra dobra na chwilę. Mnie jakoś bardzo nie wciągnęła, chociaż niszczenie wszystkiego wokół jest dosyć przyjemne. Szkoda, że szybko staje się monotonne.

[plus]ładne animacje

[plus]totalna destrukcja

[minus]mało szczegółowa grafika

[minus]po jakimś czasie nuży

Sieciowa karcianka.

Na wstępie napiszę, że gra z Magic: The Gathering ma niewiele wspólnego. Tak naprawdę jest to tytuł MMO, w którym zamiast coś budować albo pielęgnować, zbiera się karty i składa talię. W tym celu należy wypełniać questy, które nie są związane w multiplayerem. Dzięki nim otrzymuje się jedną z kilku walut w grze, zdobywa nowe przedmioty oraz jednostki oraz doświadczenie dla walczącej postaci i siebie.

Całość jest dosyć rozbudowana i skomplikowana, ponieważ zdobyte postacie można ulepszać i podwyższać ich poziom. To samo dotyczy statystyk samego gracza, które potrzebne są do walk w Sieci. Waluty są trzy: za zapraszanie znajomych do gry, zwykłe złoto oraz pieniądze, które trzeba dokupować. Każda z nich służy do czegoś innego, ale da się spokojnie grać bez płacenia realną gotówką.

Walki z innymi graczami są zautomatyzowane i polegają na porównaniu statystyk obu talii. Szkoda, że zabrakło elementu strategicznego, ale dzięki temu gra jest znacznie szybsza. Za zwycięstwa otrzymuje się cenne nagrody. Poza swoimi statystykami rozwija się również poszczególne karty, co znacznie urozmaica rozgrywkę. Można też dołączać do klanów, a elementy społecznościowe są bardzo rozbudowane.

Grafika jest nierówna. Interfejs oraz rysunki są ładnie wykonane i utrzymane w mangowej stylistyce. Niestety animacje są we flashu i wyglądają po prostu słabo.

Rage of Bahamut to tytuł bardzo rozbudowany i początkowo można się w nim pogubić. Jednak po jakimś czasie działania gracza nabierają sensu, a sama zabawa strasznie wciąga.

[plus]wciąga

[plus]rozbudowana

[plus]cały czas aktualizowana

[plus]dobra na każdą okazję

[minus]bez płacenia w późniejszych etapach trudno coś osiągnąć

[minus]początkowo dosyć skomplikowana

Przygodówka.

Smartfonowa wersja niegdyś popularnej gry w znajdowanie Wally'ego pośród tłumu. Poza głównym bohaterem na ekranie trzeba w ograniczonym czasie znaleźć jego towarzyszy, książki, przedmioty i inne. Sporadycznie trzeba to robić przy ograniczonym świetle i innych utrudnieniach. Poza tym jest wiele minigier (przeskakiwanie przeszkód, strzelnica, proste gry logiczne) zależnych od czasów, w jakich znalazł się Wally. Za sukcesy otrzymuje się monety, które odblokowują kolejne poziomy.

Grafika jest taka jak w czasopiśmie lub kreskówce i nie mogę jej niczego zarzucić. Obrazki są czytelne, a poziom trudności wzrasta stopniowo. Największą niedogodnością gry jest długi czas wczytywania po jej minimalizacji lub wyłączeniu ekranu smartfona.

Where's Waldo Now to propozycja głównie dla dzieci, ale nie tylko, ponieważ poziom trudności od pewnego momentu zmusi do zastanowienia nawet starszych graczy.

[plus]stary bohater w nowej postaci

[plus]dużo minigierek

[plus]odpowiedni poziom trudności

[minus]po minimalizacji trzeba długo czekać na wczytanie się gry

Dual stick shooter.

Gracz wciela się postać ostatniego obrońcy pewnego generatora. Wyjątkowo, jego życie ma marginalne znaczenie (odradza się po pięciu sekundach), a gra kończy, dopiero gdy zniszczone zostaje ww. urządzenie. Wspierają go cztery zniszczalne, automatyczne wieżyczki. Zabawa polega na strzelaniu do wszystkiego, co się rusza. Za zabijanych wrogów otrzymuje się gotówkę, którą można przeznaczyć na zakup lepszych broni. Ich wybór jest całkiem pokaźny. Z przeciwników też czasem wypadnie jakiś bonus (miny, pociski, naprawa generatora, wieżyczka itd.). Gra współpracuje z platformą Open Feint.

Po grafice widać, że jest to produkcja niskobudżetowa. Arena jest mała i za każdym razem taka sama.  Przeciwnicy o małych rozmiarach są słabo widoczni, a całość prezentuje się bardzo przeciętnie. Nie jest jednak fatalnie, a oprawie nie można zarzucić braku czytelności.

Last Defender 3D / Defence to jeden z wielu tytułów tego typu i jeśli ktoś przeszedł już pozostałe (Monster Shooter, Gun Bros itd.), to może się nim zainteresować. W innym przypadku polecam zapoznać się najpierw z pozostałymi grami z tego gatunku.

[plus]dobry zabijacz czasu

[plus]pokaźne uzbrojenie

[minus]jedna arena

[minus]powtarzalność

Shooter.

Zabawa polega na odpieraniu kolejnych fal wrogów nacierających na umocnienie, w którym znajduje się gracz. Co ciekawe, przeciwnicy nadchodzą z każdej strony, a nie tylko z przodu, jak w innych tego typu tytułach. Grający ma do dyspozycji pokaźną liczbę różnych broni (karabin, obrotówka, kilka wyrzutni, moździerz, nalot itd.), do których amunicję należy dokupować pomiędzy poszczególnymi bitwami za pieniądze zdobywane w trakcie gry.

Misje różnią się od siebie głównie poziomem trudności oraz pojawiającymi się przeciwnikami. Najniebezpieczniejsze są wrogie pojazdy, a w szczególności czołgi, które charakteryzują się wytrzymałością i których atak powoduje duże obrażenia. Celuje się za pomocą wirtualnej gałki, a strzela kilkoma przyciskami.

Grafika jest przeciętna i niewiele można o niej napisać. Nie ma w niej nic przykuwającego uwagi. Ładnie prezentują się tylko wybuchy. Komicznie wyglądają za to pociski karabinu przypominające kulki.

The Last Defender to gra, jakich wiele. Jest bardzo przeciętna i monotonna, dlatego polecić ją mogę tylko osobom, które ograły już wszystkie ciekawsze tytuły albo bardzo lubią statyczne shootery.

[plus]spory arsenał

[plus]proste zasady

[minus]bardzo przeciętna

[minus]nieciekawa grafika

Galeria zdjęć.

Charakteryzuje się błyskawicznym działaniem, w tym wczytywaniem dużej liczby zdjęć w bardzo krótkim czasie. Są one wyświetlane w formie kafelkówułożonych blisko siebie.

Obrazki podzielone są na kilka sposobów: według miesiąca wykonania, zrobienia wbudowanym aparatem, miejsca, w którym były wykonane (w przypadku włączonej funkcji lokalizacji), wszystkie w pamięci telefonu oraz folderami. Niestety w przypadku ostatniej opcji nie ma możliwości usuwania całych katalogów. Mając ponad 600 grafik i zdjęć w Galaxy Note z ograniczonym do 800 Mhz procesorem wszystko wyświetliło się od razu, ewentualnie z minimalnym opóźnieniem, gdy szybko przeszedłem z początkowych do końcowych zdjęć. Aplikacja obsługuje gesty i ma wbudowany odtwarzacz wideo.

Interfejs ograniczono do minimum. Można dzięki niemu wykonywać jedynie podstawowe operacje (usuwanie, wycinanie fragmentów zdjęć, współdzielenie, przeniesienie się do aparatu itd.).

Scalado Album pozytywnie mnie zaskoczył. Jeśli kogoś irytuje ociężałość domyślnej przeglądarki Androida, to polecam się nim zainteresować.

[plus]szybkość działania

[plus]minimalistyczny interfejs

[minus]brak opcji usuwania folderów

Program treningowy.

Od innych tego typu aplikacji różni się rozbudowanymi statystykami oraz wieloma wariantami treningu. Samych rodzajów aktywności fizycznej jest do wyboru kilkadziesiąt. Każda z nich jest zapisywana w historii, dzięki czemu można zrobić podsumowanie swoich wyników w wybranym0 czasie.

Program m.in. pokazuje aktualną i średnią prędkość, dystans, drogę na mapie, czas oraz liczbę spalonych kalorii. W przypadku ostatniej zmiennej warto uzupełnić swoje dane (masa, wzrost, płeć oraz wiek) i wybrać odpowiedni rodzaj treningu. Tylko wtedy wyświetlana wartość będzie miała odbicie w rzeczywistości. Największym napotkanym przez mnie problemem było opóźnienie przy zmianie prędkości w trakcie biegania. Zanim aplikacja pokazała, że przyspieszyłem o 5 km/h, przebiegłem jakieś 60 metrów. Po czym zacząłem iść i dopiero 100 metrów dalej pomiar wrócił do faktycznej wartości (spadał przez ten czas stopniowo, a powinien natychmiast). W innych tego typu aplikacjach nie miałem takiego problemu. Po pokonaniu 13,5 km (licznik sprawdzony z My Tracks) program pokazał 12,7 km, więc przekłamanie jest spore, a prędkość pokrywała się z faktyczną dopiero po 30 sekundach. Czytając komentarze w Google Play, nie zauważyłem skarg na to.

Interfejs jest prosty i wygodny. Od razu wiadomo, gdzie czego szukać.

Navime GPS Tracker to godny zainteresowania program polskiej produkcji. Mam nadzieję, że problem z odczytem prędkości dotyczył tylko mnie, bo innych jego wad nie zauważyłem.

[plus]dużo opcji treningu

[plus]liczne statystyki

[plus]wygodny interfejs

Mapa nieba.

Służy do określania pozycji planet na niebie. Pozycję użytkownika aplikacja ustala za pomocą GPS-u, a kierunki wyświetla dzięki kompasowi. Program umożliwia pokazanie współrzędnych geograficznych ciał niebieskich oraz odtworzenie animacji zmiany ich położenia w ustawionym wcześniej okresie. Wykorzystuje też rzeczywistość rozszerzoną i może działać jako kompas.

Program jest mniej efektowny od Star Charta, przez co przyda się jedynie fanom obserwacji nocnego nieba. Interfejs jest dosyć niewygodny, a użycie przycisku wstecz powoduje zamknięcie programu, co jest dosyć irytujące. Po kliknięciu na wybraną planetę można zobaczyć jej pozycję na tle gwiazdozbiorów, tak aby łatwiej było ją namierzyć.

Planet Finder to jedna z nielicznych aplikacji tego typu w Google Play, dlatego jest też poniekąd bezkonkurencyjna. Nie oznacza to jednak, że jest to program wyjątkowo dopracowany, dlatego polecam go tylko fanom nocnych obserwacji.

[plus]oryginalna

[plus]spełnia swoje zadanie

[minus]nieciekawy wygląd

Nietypowa żywa tapeta imitująca kobiece piersi, stworzona głównie dla facetów, którzy lubią mieć ładną modelkę na tapecie. Można nimi poruszać palcem lub machając telefonem. Do wyboru jest kilka staników oraz zmienne tło wpływające na wydajność urządzenia. Niestety płynność animacji pozostawia wiele do życzenia. Z drugiej strony, program na męskiej części znajomych i tak zrobi spore wrażenie (dziwnym trafem mojej kobiecie się nie spodobał).

Brakuje też opcji zmiany postaci, więc użytkownik jest skazany na jedyny słuszny (według twórców) rozmiar.

Ocena przydatności aplikacji to kwestia indywidualna. Nie da się jednak ukryć, że wygląda ciekawie, a dla osób lubiących tego typu tapety dodam, że autorzy Magic Tits są Polakami i stworzyli również dość popularną aplikację Magic Butt.

[plus]oryginalna

[plus]kilka sposobów interakcji

[minus]płynność animacji

[minus]tylko jedna postać