Taki składany smartfon to ja rozumiem. OPPO Find N ociera się o ideał

OPPO Find N to - pod względem samej konstrukcji - mój ulubiony składany smartfon. Aż dziw bierze, że nikt wcześniej na coś takiego nie wpadł.

Małe smartfony sprzedają się kiepsko. Dlatego jeśli już się pojawiają, to praktycznie zawsze w towarzystwie większych i droższych braci. Producenci wiedzą, że większość konsumentów będzie wolała dopłacić kilkaset złotych za dłuższą przekątną ekranu.

Czy ta niechęć do małych smartfonów wynika z tego, że źle się ich używa? Niekoniecznie. Świetnie obsługuje się je jedną ręką, ale smartfony służą nam także do oglądania zdjęć, filmów czy grania w gry. Godzimy się więc na noszenie w kieszeniach 6,5-calowych patelni, by chociażby wygodnie konsumować multimedia, gdy zachodzi taka potrzeba.

W teorii składane ekrany pozwalają na tworzenie telefonów, które są zarówno wygodne w jednorękiej obsłudze, jak i multimedialnymi kombajnami. W praktyce jednak dotychczas nikt nie wykorzystywał możliwości tej technologii w taki sposób.

Część składanych smartfonów po złożeniu ma formę wielkich telefonu, którego ekran po rozłożeniu staje się dwukrotnie większy. Inne składają się do formy małej, kieszonkowej kostki, która po rozłożeniu zamienia się w typowego 6,5-calowca. Na którą formę nie postawisz, w chwili odpisywania na wiadomość i tak musisz walczyć z dużym, niewygodnym panelem.

Składany smartfon OPPO pod względem formy przypomina Samsunga Galaxy Z Fold 3, ale jest od niego dużo, dużo mniejszy. Jego zewnętrzny panel ma przekątną 5,5 cala oraz proporcje 16:9 i taki projekt to strzał w 10.

W trybie smartfonowym OPPO Find N jest uroczo kompaktowy. Ma mniejszy ekran nie tylko od Z Folda 3, ale i większości zwyczajnych telefonów.

Mimo iż przekątna panelu jest krótsza niż w przypadku Folda, ekran jest zauważalnie szerszy, a to znacząco ułatwia choćby korzystanie z klawiatury. Na składanym samsungu mam problem z napisaniem jednego zdania bez literówek, co jest strasznie irytujące. Na Find N pisze się absolutnie normalnie.

Gdy chcę odpisać na wiadomość albo sprawdzić coś szybko w sieci, zewnętrzny panel sprawdza się cudownie. Ale gdy przechodzę do multimediów, to z tego:

... mogę zrobić to:

I takie wykorzystanie składanego ekranu do mnie trafia. OPPO Find N jest jednocześnie smartfonem małym i dużym, a nie wielkim i gigantycznym.

Dwie połówki obudowy składają się równolegle. Po złożeniu nie powstaje między nimi żadna szczelina, do której z łatwością mógłby się dostać chociażby piasek. O Z Foldzie 3 tego powiedzieć nie można.

Fałda w miejscu zgięcia została zniwelowana do minimum i jest niemal niezauważalna i niewyczuwalna pod palcem. A już na pewno dużo mniej niż w samsungu.

Nie są to rzeczy, które na Z Foldzie 3 jakoś wybitnie mi przeszkadzają, ale ciężko nie docenić, że OPPO Find N sprawia wrażenie bardziej dopracowanego.

Mniejsze wymiary i nietypowe proporcje sprawiają, że OPPO Find N nie jest najlepszym smartfonem do oglądania filmów. W trybie 21:9 okno wideo jest nawet mniejsze nawet niż na typowym 6,4-calowcu.

Przez kompaktowe gabaryty wysepka z aparatami zajmuje znaczną część tyłu obudowy. Wystarczy zwyczajnie chwycić telefon, by upaćkać dolny obiektyw.

Trochę wkurzające jest to, że zewnętrzny ekran ma odświeżanie 60 Hz, a wewnętrzny 120 Hz. Przełączanie się między tymi panelami tylko potęguje niską płynność animacji w trybie smartfonowym.

Konkurencyjny Samsung Galaxy Z Fold 3 broni się też wodoszczelnością, obsługą rysika i oprogramowaniem, które nieco lepiej wykorzystuje możliwości dużego ekranu.

Każdy składany smartfon ma swoje plusy i i minusy. Moim zdaniem w OPPO Find N bilans zalet i wad wypada jednak najkorzystniej. Mniejsze wymiary robią robotę.

Szkoda, że OPPO Find N nie jest dostępny w Polsce, ale mam nadzieję, że pomysł chwyci i w przyszłości tego typu składanych telefonów będzie więcej.

Zobacz także: