YotaPhone 2, czyli e‑papierowa innowacja z Rosji [Podróż w czasie]

OK, YotaPhone 2 - jak sama nazwa wskazuje - nie był pierwszym telefonem tegoż producenta, ale pierwsza generacja z roku 2013 nie zyskała zbyt wielkiego rozgłosu. A przynajmniej nie takiego, którym mógł się poszczycić dużo bardziej dopracowany następca. Choć i w jego przypadku na rozgłosie się niestety skończyło.

Rosyjski smartfon firmy Yota został uzbrojony w:

• 5-calowy ekran AMOLED o rozdzielczości 1920 x 1080 na przednim panelu;
• 4,7-calowy ekran E Ink o rozdzielczości 960 x 540 na tylnym panelu.

Drugi ekran, wykonany w technologii kojarzonej dotychczas z czytnikami ebooków, miał wiele zalet.

Po pierwsze - faktura przypominająca papier sprawiała, że wyświetlacz cechował się doskonałą widocznością w ostrym słońcu.

Po drugie - ekran był dużo bardziej energooszczędny od panelu OLED; E Ink pobiera niewielką porcję energii tylko podczas odświeżania obrazu.

Po trzecie - długie czytanie podczas korzystania z ekranu E Ink jest dużo bardziej komfortowe dla oczu.

Po czwarte - dodatkowy ekran na pleckach ułatwiał robienie autoportretów z użyciem aparatu głównego, który był dużo lepszej jakości niż ten ulokowany z przodu.

Przede wszystkim na drugim wyświetlaczu można było robić wszystko to, co na ekranie głównym. Oczywiście z uwagi na brak kolorów oraz niską częstotliwość odświeżania oglądanie filmów czy granie w zaawansowane gry na E Inku nie miało wiele sensu, ale przeglądanie sieci czy korzystanie z komunikatorów nie stanowiło żadnego problemu.

Na tym nie koniec, bo Yota solidnie skroiła oprogramowanie swojego telefonu pod dodatkowy wyświetlacz. Można było wyświetlić na nim na stałe tapetę lub nawet widgety z kalendarzem, zegarem czy pogodą. Realnie wystarczyło więc jedno kliknięcie, by zmienić wygląd telefonu. A wszystko przy minimalnym zużyciu energii.

Sporą zaletą całej konstrukcji był fakt, że kolor obudowy pokrywał się z kolorem wyświetlacza. W połączeniu z wyświetloną tapetą dawało to ciekawy efekt wizualny.

Producent przygotował także kilka prostych gier logicznych, idealnych do odpalenia na dodatkowym wyświetlaczu: 2048, sudoku, warcaby i szachy.

Nie zabrakło trybu ultraoszczędnego, który całkowicie wyłączał główny wyświetlacz w celu zapewnienia dłuższego czasu pracy na jednym ładowaniu.

Koszty produkcji ekranów E Ink były w tamtym czasie bardzo wysokie (zresztą nadal są), co odbiło się na cenie. Ta wynosiła w Polsce aż 2899 zł.

Prawie 3000 zł było wówczas bardzo wysoką jak na telefon mało znanej marki o specyfikacji rocznego flagowca (Snapdragon 801 i 2 GB pamięci RAM). Był to praktycznie poziom iPhone'ów i flagowych samsungów.

YotaPhone 2 był jednym z najciekawszych smartfonów jakie kiedykolwiek było mi dane testować. Mało znana marka w połączeniu z wysoką cenę sprawiły jednak, że wyniki sprzedaży nie należały do najlepszych.

Efekt? Yota przez lata borykała się z bardzo poważnymi problemami finansowymi, a premiera YotaPhone'a 3 przeszła bez większego echa. W kwietniu 2019 rosyjski producent ogłosił bankructwo.

Jak więc widać, nie jest prawdą, że dobre pomysły zawsze bronią się same. Jeśli za naprawdę ciekawym smartfonem nie stoi znane i ceniona na całym świecie marka, odniesienie sukcesu jest piekielnie trudne.