HTC U12 Life oficjalnie. Wizualnie wyróżnia się z tłumu [+ pierwsze wrażenia]

Tył telefonu wygląda jak połączenie Pixela 2 (dwa odcienie) oraz iPhone'a X (umiejscowienie podwójnego aparatu). Projektanci HTC dorzucili jednak co nieco od siebie.

Większa, dolna część obudowy pokryta jest poziomymi nacięciami, zrobionymi za pomocą lasera. Dzięki temu smartfon nie tylko nietypowo wygląda, ale i ma nie zbierać odcisków palców oraz zapewnić pewniejszy chwyt. Widziałem już U12 Life na żywo i tak faktycznie jest - smartfon nie ześlizguje się z dłoni, a prążkowany fragment konstrukcji wyjątkowo trudno jest zabrudzić.

Producent zastosował obudowę typu unibody. Zarówno cały tył, jak i obramowanie zostało pokryte jednym kawałkiem - jak to nazywa HTC - szkła akrylowego. Pod nazwą tą kryje się pleksiglas, czyli po prostu tworzywo sztuczne imitujące szkło.

Plastik może zostać uznany za wadę, ale U12 Life - w przeciwieństwie do U11 Life - ma w sobie coś, dzięki czemu nie sprawia wrażenie taniego. Jest bardzo ładny, a ten paskowany, chropowaty tył jest przyjemny w dotyku. Mam jedynie obawy co do górnej, połyskującej części, bo ta może się rysować.

Zalana pleksiglasem ramka jest - jak zostałem zapewniony - metalowa, co ma wzmocnić całą konstrukcję. Wersje kolorystyczne są dwie: niebieska (Moonlight Blue) oraz srebrno-purpurowa (Twilight Purple). Mnie bardziej spodobała się ta pierwsza.

Projektanci HTC czerpali garściami z rozwiązań konkurencji (no proszę, jednak ktoś wzoruje się na Google'u), ale połączenie zaczerpniętych oraz własnych pomysłów sprawiło, że powstał sprzęt, który naprawdę wyróżnia się z tłumu i może się podobać.

Większość frontu wypełniona jest 6-calowym ekranem LCD o proporcjach 18:9, który ma delikatnie zaokrąglone rogi. Wcięcia w górnej części nie ma.

Ramki na górze nie są jakoś wybitnie małe, ale mimo wszystko gabaryty całej konstrukcji, mimo 6-calowej przekątnej ekranu, nie odstraszają.

Aparat główny ma 16-megapikselową matrycę i przysłonę o jasności f/2,0. Wspomagany jest przez sensor 5 Mpix, który odpowiada za zbieranie informacji o głębi i cyfrowe rozmywanie tła.

Niestety podczas pokazu przedpremierowego telefon miał jeszcze testową wersję oprogramowania, dlatego nie mogłem pozgrywać zdjęć, by ocenić ich jakość.

Na uwagę zasługuje fakt, że HTC U12 Life potrafi nagrywać filmy 4K, co wciąż nie jest standardem w średniej półce. Choć powszechnie stosowane układy mają wystarczającą moc, by udźwignąć nagrywanie UHD, wielu producentów nie dodaje takiej opcji w ustawieniach (prawdopodobnie, by sztucznie zwiększyć przepaść między flagowcami). Miło, że HTC nie idzie tą drogą.

Aparat przedni ma 13 Mpix oraz przysłonę f/2,0 i jest wsparty przez diodę doświetlającą. Poza tym nie wyróżnia się niczym szczególnym.

Serce HTC U12 Life stanowi Snapdragon 636 zbudowany z 8 rdzeni Kryo oraz grafiki Adreno 509. Szkoda, że nie potwierdziły się plotki o mocniejszym Snapdragonie 660, ale HTC należy akurat do producentów, którzy przykładają się do optymalizacji, więc o działanie telefonu można być raczej spokojnym. Zwłaszcza że RAM-u jest sporo (4 GB).

Bateria ma dużą pojemność (3600 mAh). Biorąc pod uwagę zastosowanie energooszczędnych podzespołów, można oczekiwać przyzwoitego czasu pracy na jednym ładowaniu.

U12 Life ma:

• 2 sloty SIM 4G;
• dwuzakresowe Wi-Fi ac;
• USB-C;
• NFC;
• Bluetooth 5.0;
• gniazdo słuchawkowe 3,5 mm.

Słowem - wszystko, czego można oczekiwać.

Polska wersja HTC U11 Life należała do programu Android One, więc działała pod kontrolą "czystej" wersji systemu. Do U12 Life producent dorzuca jednak autorską nakładkę HTC Sense.

Akurat tę zmianę zaliczam do plusów. Oprogramowanie HTC jest bardzo lekkie, a przy tym bogate w sporo praktycznych rozwiązań.

HTC U12 Life został wyceniony na 1499 zł. W sklepach oraz ofertach operatorów będzie go można znaleźć w połowie września.

Pewne jest to, że nie będzie miał lekko, bo na tej półce cenowej zaczęło się ostatnio robić tłoczno. Jest Huawei Mate 20 Lite, który będzie zapewne agresywnie promowany. Są Honor Play i POCO F1, czyli smartfony o ponadprzeciętnej wydajności. Pod względem samej specyfikacji HTC U12 Life+ jest natomiast bliźniaczo podobny do sporo tańszego Xiaomi Redmi Note 5 Pro.

Z HTC U12 Life spędziłem zbyt mało czasu, by wyrobić sobie ostateczną opinię. Na razie żałuję, że niewiele odziedziczył on po U12+ (przede wszystkim brakuje reagującej na nacisk ramki Edge Sense czy głośników BoomSound).

Urzekł mnie natomiast ładny, oryginalny wygląd. Coś takiego się ceni w czasach, gdy wszystkie smartfony wyglądają tak samo.