Pierwszy flagowiec, energia słoneczna i przezroczystość. 10 nietypowych telefonów LG

Proekologiczna komórka z 3-calowym ekranem, będąca bezpośrednią konkurencją dla modelu Samsung Blue Earth . LG POP GD510 został wykonany z tworzyw przyjaznych środowisku i miał na pleckach panel słoneczny. Według deklaracji producenta, 10 minut na słońcu miało zagwarantować nawet dwie minuty i 15 sekund rozmów lub wydłużenie pracy w trybie czuwania o trzy godziny.

Na wykorzystaniu energii słonecznej eko-aspiracje tego telefonu z 2009 roku się nie kończyły. Dołączona do zestawu ładowarka cechowała się zredukowanym poziomem emisji dwutlenku węgla, a pudełko wykonano z papieru makulaturowego. Do naniesienia nadruków na opakowanie wykorzystano ponadto atrament sojowy.

Na telefonie preinstalowano aplikacje, które w trakcie jego użytkowania szacowały ilość zmniejszonej redukcji dwutlenku węgla czy liczbę ocalonych drzew.

No dobra, widać, ale wzornictwo tego niemłodego już telefonu (2009) może się podobać nawet dziś. Wysuwana klawiatura alfanumeryczna została wykonana z hartowanego szkła i była przezroczysta. Prace nad tym rozwiązaniem miały trwać cztery lata.

Ta nietypowa klawiatura mogła się poszczycić nie tylko walorami wizualnymi, ale i funkcjonalnymi. Działała ona bowiem jak gładzik, który mógł być wykorzystywany do powiększania zdjęć, regulacji głośności muzyki czy uruchamiania aplikacji poprzez rysowanie na powierzchni klawiatury przypisanych im znaków. Jako że klawiatura rozpoznawała pismo odręczne, można było w taki sposób wprowadzać wiadomości.

Niestety LG GD900 Crystal to najtańszych komórek nie należał. 1949 złotych było kilkanaście lat temu kwotą zaporową.

Był już telefon z przezroczystą klawiaturą. Pora na telefon z przezroczystą obudową, który wygląda jak wyjęty ze snu programisty.

LG Fx0 pojawił się w Japonii w 2014 roku, więc nic dziwnego, że czerpał garściami z ówczesnych dokonań projektantów firmy. Smartfon swoim kształtem nasuwał skojarzenia z LG G3. Był jednak mniejszy (4,7 calowy ekran) i miał przeciętną specyfikację.

Powodem, dla którego LG Fx0 nie doczekał się globalnej premiery i nigdy nie zdobył rozgłosu, wcale nie był wygląd. Było to eksperymentalne urządzenie stworzone we współpracy z Mozillą i japońskim operatorem KDDI, które pracowało pod kontrolą zapomnianej już platformy Firefox OS.

Część MacBooków Pro wyróżnia się niewielkim ekranem umieszczonym na klawiaturze. LG miało coś takiego już w 2011 roku. W telefonie.

Dodatkowy, 2-calowy ekran - umieszczony na środku wysuwanej klawiatury QWERTY - wyświetlał skróty do preinstalowanych mini-aplikacji. Możliwe było odczytanie i odpisanie na wiadomość, skorzystanie z przeglądarki, zajrzenie do kalendarza czy przejrzenie zdjęć bez konieczności przerywania czynności wykonywanej na ekranie głównym.

Dostępność smartfona LG DoublePlay była bardzo ograniczona; początkowo dostępny był on tylko w amerykańskim T-Mobile'u. Nie wiem jak wy, ale ja z chęcią zobaczyłbym kolejną generację. To bardzo praktyczne rozwiązanie z potencjałem.

Swoją przygodę z Androidem LG zaczęło od telefonów z niższej półki. Model o kodowym oznaczeniu LG LU2300 był pierwszym androidowym high-endem tegoż producenta. Trafił on na rynek w połowie 2010 roku, czyli mniej więcej w tym samym czasie co pierwszy Galaxy S.

Telefon wyróżniał się mocnymi parametrami technicznymi, dość oryginalnym wzornictwem oraz - co najważniejsze - wysuwaną klawiaturą QWERTY. W jej rogu znalazło się specjalne kółko nawigacyjne, które po rozłożeniu całej konstrukcji pozwalało obsługiwać telefon bez konieczności sięgania palcem do ekranu. Podobne rozwiązanie pojawiło się także zresztą na panelu głównym, gdyż pod ekranem ulokowano trackball.

Choć Optimus Q był mocnym i pomysłowym urządzeniem, nigdy nie zdobył zbyt dużej popularności.

Zaraz, co robi smartwatch w zestawieniu z telefonami? - zapytacie. Cóż, GD910 z 2009 roku swoją funkcjonalnością znacząco odbiegał od współczesnych smartwatchów, których działanie oparte jest o komunikację ze smartfonem. Było to urządzenie całkowicie autonomiczne. Ot telefon zakładany na nadgarstek.

Watch Phone miał slot na kartę SIM, głośnik i mikrofon, co umożliwiało prowadzenie rozmów głosowych. Mało tego - miał wbudowaną kamerkę, która służyła nie tylko do robienia zdjęć, ale i prowadzenia wideorozmów. Tego nie potrafią nawet dzisiejsze smartwatche.

LG Optimus Vu trafił na rynek w lutym 2012 roku, czyli niespełna pół roku po premierze pierwszego Galaxy Note'a. O dziecku Samsunga wspominam nie bez przyczyny; Vu był odpowiedzią LG na phablet rodzimego rywala.

Telefon miał 5-calowy ekran o nietypowych proporcjach 4:3 oraz - oczywiście - rysik, Stylus doceniany był przede wszystkim przez mieszkańców Azji, gdyż bardzo ułatwiał wprowadzanie tekstu. Vu doczekał się łącznie trzech generacji, ale ostatecznie umarł śmiercią naturalną i dziś mało kto o nim pamięta.

Mniej więcej od 2017 roku - po latach panowania paneli 16:9 - rynkowym standardem stały się smartfony z wyświetlaczami o wydłużonych proporcjach. Tymczasem LG eksperymentowało z kinowym formatem 21:9 już w 2009 roku.

LG przekonywało, że taki panel lepiej nadaje się do oglądania filmów i korzystania z dwóch aplikacji jednocześnie na współdzielonym ekranie. 8 lat później w podobny sposób marketing budowała praktycznie cała branża.

Rok 2009 był dla LG wyjątkowo owocny, bo to już piąty telefon z tego okresu w tym zestawieniu. LG GW820 eXpo pozornie niewiele różnił się od innych komórek z Windowsem Mobile 6.5. Pierwsze skrzypce grał jednak specjalny moduł z pikoprojektarem doczepiany do plecków urządzenia.

Innymi słowy - LG bawiło się w moduły, zanim to było modne. W ramach ciekawostki warto dodać, że wspomniany moduł z projektorem wizualnie bardzo przypomina dodatek fotograficzny LG Cam Plus do LG G5.

Na koniec coś bardziej szalonego. LG AKA to seria czterech komórek z 2014 roku, z których każda ma własne imię i... charakter. Osobowość Eggiego, Soula, YoYo i Coke'a odzwierciedlana była przez oczy wyświetlane górnej części ekranu.

Tak, te telefony naprawdę trafiły do sprzedaży, choć tylko w Korei Południowej. Do dziś zagadką pozostaje to, czy używki zażywane przez członków zespołu odpowiedzialnego za tę serię były legalne.

Zobacz także: